مولوی عبدالهادی هدایت استاد فرهنگ اسلامی دانشگاه رنا در کابل در گفت‌وگو با ایکنا در حاشیه سی و نهمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی گفت: بنده چندین سال است که در کنفرانس وحدت حضور داشته‌ام و با برنامه‌های سازمان تقریب مذاهب اسلامی کاملاً آشنا هستیم. یکی از دستاوردهای بزرگ مجمع تقریب مذاهب اسلامی این است با برگزاری چنین همایش‌هایی توانستند به جریان‌های اسلامی و پیروان مذاهب اسلامی پیام‌رسانی و ذهنیت آنها را برای وحدت امت اسلامی آماده کنند.
مولوی هدایت ادامه داد: ما خواهان بازگرداندن مذاهب به وضع طبیعی خود از طریق ترویج گفت‌وگوی سازنده اسلامی، همدلی و هم‌نوایی و جستجوی ارزش‌های مشترک در مذاهب اسلامی هستیم. روندی که در دهه‌های اخیر نام حرکت تقریب بر آن نهاده شده، دارای ریشه‌هایی در دورترین دوره‌های اسلامی است؛ زیرا اصالت و پویایی خود را از اصول درخشان شریعت گرفته و ارزش‌های آن با گسترش و تعمیق مسئولیت امت مسلمان برای ایجاد تمدن بشری یا دست‌کم مشارکت فعال در آن روشن‌تر شده است.
او با بیان اینکه چند مسئله به ما در تحقق تقریب مذاهب اسلامی کمک می‌کند، ادامه داد: ایمان به اصول اعتقادی اسلام اهمیت بسیاری دارد؛ یعنی پایبندی همه جانبه به کتاب خدا و سنت رسول الله (ص) و پایبندی کامل به ضروریات و ارکان اسلام. دیگر آنکه اصل برادری اسلامی خود بخشی از برنامه اصلی در روند تحقق وحدت است. پیامبر اسلام فرموده است: «المؤمن اخ المؤمن» و قرآن کریم به صراحت می فرماید: «انما المؤمنين اخوة». همچنین اصول وحدت اسلامی گویای ویژگی مهمی از شاخص‌های دین متعالی اسلام است. موارد فوق، اصول و ارزش‌هایی است که دعوت کنندگان به تقریب باید بدان عمل کنند و پایبند باشند؛ زیرا در شرایط کنونی دشمنان از هر نوع اختلاف کوچک و بزرگ برای بر هم زدن وحدت مسلمین سوءاستفاده نموده و برای ازهم‌پاشی وحدت مسلمین و مذاهب اسلامی از هیچ چیزی دریغ نمی‌ورزند.
این عالم افغانستانی ادامه داد: کسب رضای خداوند متعال، شادی روح نبی کریم، امامان و پیشوایان دین و مذاهب اسلامی، یأس دشمنان دین، تبدیل شدن مسلمانان و پیروان مذاهب اسلامی به یک قوت و قدرت بزرگ در برابر دشمنان اسلام، ترویج گفت‌وگوی سازنده اسلامی، همدلی و هم نوایی وجست و جوی گستره‌های مشترک از مهم ترین نتایج سازنده ایجاد اتحاد و همبستگی در جهان اسلام است. این در حالی است که علمای دین و اندیشمندان در روند تقریب نقشی سازنده دارند. برای رسیدن به این آرمان و هدف مقدس باید از امور مهمی همچون افراط، تفریط، تکفیر، لعنت گفتن، اتهام به بدعت گذاری، افراط و تفریط به عنوان دو رذیلت در دین و تکفیر اجتناب کرد.
مولوی هدایت در ادامه درباره مساله فلسطین و موضع مردم افغانستان درباره این بحران گفت: رژیم صهیونیستی دشمن عقیده و دین ما و دشمن مشترک امت اسلامی است. مسلمانان چه در افغانستان چه ایران، عربستان، لبنان یا در کشورهای دیگر همه دل‌نگران موضوع فلسطین و این سرزمین مقدس هستند. مواضع مردم افغانستان در کفرستیزی و مقابله با امپریالیسم آمریکایی صهیونیستی با برادران وخواهرانشان در ایران، یمن، لبنان و عراق مشترک است. موضوع فلسطین یک مساله تازه نیست بلکه بیش از 70 سال از اشغال فلسطین می‌گذرد اما پس از حمله 7 اکتوبر و قیام جانانه مردم غزه به مردم دنیا ثابت شد که نیروی ایمان و ثبات و استقامت، شکست‌ناپذیر است و اگر دنیا متحد شوند نمی توانند آنها را شکست دهند.
وی افزود: ما این تجربه را آموختیم اگر ملتی عزم خود را برای حفظ ارزش‌های اعتقادی خود جزم کند هیچ نیرویی نمی‌تواند مانع آنها شود. بهترین نمونه این عزم و اراده، قیم ملت فلسطین است. ما باور داریم که برخی از زعمای دولت های عربی و در راس آنها عربستان و مصر و دیگر کشورها در برابر این بحران موقف بی‌عملی را اتخاذ کرده‌اند و برای کسب رضایت کشورهای غربی نه تنها هیچ اقدامی برای دفاع از بیت‌المقدس و غزه نکردند بلکه راه‌ها را برای کمک‌رسانی به برادران فلسطینی مسدود کردند. از اردن و مصر این توقع وجود داشت که راه‌ها را برای امدادرسانی باز می‌کردند. این گلایه از کشورهای اسلامی وجود دارد. آرزومند هستیم که این شعارها به مرحله عمل وارد شود. به امید روزی که به عنوان امت واحده در دنیا عرض اندام کنیم.
وی درباره نقش ایران در حمایت از مساله فلسطین گفت: یگانه صدایی که در حمایت از فلسطین و غزه بلند شد از جمهوری اسلامی بود. محور مقاومت نیز با حمایت ایران در عرصه‌های مختلف در کنار مردم فلسطین ایستادگی کرده است. حملات 12 روزه رژیم صهیونیستی غیرقانونی و خلاف قوانین بین‌المللی بود. آنها افراد ارزشمندی از مردم و مقامات ایرانی را به شهادت رساندند. اما پاسخ ایران به این حملات بسیار قاطع و خوشحال‌کننده بود و لرزه بر اندام صهیونیست‌ها انداخت. خدا را شاکریم که نقشه صهیونیست‌ها برای برهم زدن امنیت داخلی جمهوری اسلامی با ناکامی روبرو شد.
گفت‌وگو از محسن حدادی
انتهای پیام