به گزلرش ایکنا، کتاب «
عمر کوتاه، هنر ماندگار، چند رساله از بقراط، پدر طب» در 280 صفحه از انتشارات کرگدن منتشر شد.
از زندگی بقراط (حدود 460 تا حدود 370 ق.م) مطلب چندانی نمی‌دانیم اما افلاطون از او به‌عنوان پزشکی نام می‌برد که طالبان علم و حرفه پزشکی نزد او می‌رفتند تا با پرداخت مزد، اصول حرفه پزشکی را از او فراگیرند. بقراط در جزیره کوس، واقع در شرق دریای اژه، نزدیک ترکیه کنونی، در خاندانی به دنیا آمد که اجداد او همگی پزشک بودند و نسب خود را به آسکلپیوس می‌رساندند. پدر بقراط و پدربزرگش پزشک بودند و او پزشکی را از آنان یاد گرفت. همچنین نزد دموکریت و گرگیاس به فراگیری مطالب دیگر، غیر از طب، پرداخت. دو پسر و دامادش نیز در مکتب او تعلیم یافتند و پزشک شدند.
اغلب بقراط را نخستین کسی می‌دانند که باور داشت بیماری‌ها دارای علل طبیعی هستند و از جادو یا نفرین خدایان سرچشمه نمی‌گیرند. او راه طب را از مذهب و فلسفه تا حد ممکن جدا کرد و عوامل محیطی و سبک زندگی و نوع تغذیه را ریشه بیماری‌ها دانست. طب بقراطی بر مبنای «قدرت شفابخش طبیعت» کار می‌کرد. طبق این فرضیه، بدن انسان دارای تعادلی است که برخی علل و عوامل این تعادل را بر هم می‌زنند، اما بدن انسان توانایی دارد تعادل ازدست‌رفته خود را بازیابد و به درمان برسد. کار پزشک این بود که روند طبیعی درمان را تسهیل کند و به بیمار کمک کند زودتر به تعادل مطلوب دست یابد. در این کتاب ترجمه 13 رساله از بقراط آمده که مواجهه مستقیم علاقه‌مندان با نوشته‌های او را میسر می‌سازد.
درباره بقراط
بقراط کوس (حدود ۴۶۰ تا ۳۷۰ پیش از میلاد)، که با نام بقراط دوم نیز شناخته می‌شود، پزشک و فیلسوف یونانی دوره کلاسیک بود که یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ پزشکی محسوب می‌شود. او به طور سنتی به دلیل سهم ماندگارش در این حوزه، مانند استفاده از پیش‌آگهی و مشاهده بالینی، طبقه‌بندی سیستماتیک بیماری‌ها و تدوین (هرچند نادرست) نظریه اخلاط، به عنوان «پدر پزشکی» شناخته می‌شود. مطالعات او ایده‌های اساسی تخصص‌های مدرن امروزی، از جمله جراحی، ارولوژی، مغز و اعصاب، پزشکی حاد و ارتوپدی را مطرح کرد. مکتب پزشکی بقراط، پزشکی یونان باستان را متحول کرد و آن را به عنوان یک رشته متمایز از سایر زمینه‌هایی که به طور سنتی با آنها مرتبط بود (سحر و فلسفه) تثبیت کرد و بدین ترتیب پزشکی را به عنوان یک حرفه تثبیت نمود.
انتهای پیام