متولد سال 1343 هستم و تقریبا نویسندگی را از پایان دوران دفاع مقدس آغاز کرده‌ام. اولین نوشتارم با کتاب ۲۱۹۶ در شرح حال دوست و برادر شهیدم حاج محمد آزادبخت آغاز شد، برای نوشتن این کتاب بیست سال تلاش کردم. تاکنون پنج کتاب به رشته تحریر درآورده‌ام که دو کتاب چاپ و سه کتاب دیگر نیز در دست چاپ قرار دارند.
«شیرهای ترکش خورده»، «نجواهای شبانه» و همچنین کتابی با عنوان «امیرعلی» که خاطرات یک بیمار اعصاب و روان از دوران دفاع مقدس است به نگارش درآورده‌ام.
شهید دکتر اسماعیل هادیان پسردایی بنده بود. من وقتی کتاب ۲۱۹۶ را برای دایی‌ام معرفی می‌کردم از من تقاضا کرد کتابی هم در راستای معرفی دکتر هادیان تحریر کنم البته پیش از این کتابی با این موضوع نگاشته شده اما از آنجایی که کتاب به صورت خاطره‌نگاری از چندین نفر شامل پدر شهید، خواهر و همرزمانش بود، پدر ایشان از من خواست کتابی با شیوه‌ای جدید از شهید بنویسم.
مادرم کاملا در جریان زندگی و نحوه ورود این شهید به جبهه بود و از آنجایی که تقریبا با مادرم بزرگ شده بود با اخلاق و روحیات شهید کاملا آشنا بود، بنابراین راوی کتاب، خانم دلدار هادیان، عمه شهید هادیان است.
شهید اسماعیل هادیان از دوران کودکی تا زمان شهادت به همراه خانواده به چندین شهر مهاجرت می‌کند، او زاده نهاوند بود، در سال ۳۰ در کوهدشت لرستان ساکن می‌شود، سپس خوزستان، اهواز و در نهایت به همدان بازمی‌گردند. کتاب را تقریبا ۵ سال گذشته آغاز کردم و هر زمانی که مادرم به بیان خاطراتی از شهید پرداخت به نگارش درآوردم. اکنون نیز کتاب چاپ شده و هزار نسخه از آن در بازار موجود است.
شهید دکتر اسماعیل هادیان از زمان کودکی شخصیتی بسیار ماجراجویی داشت و در هر زمینه حتی در بازی و فوتبال هم نخبه بود به طوری که در هر تیمی که قرار می‌گرفت آن تیم برنده بود برای همین همه برای اسماعیل سرودست می‌شکستند.
او تلاش و کوششی وصف نشدنی در درس داشت و به طور قطع می‌توانم بگویم که نمره زیر هجده را هیچ گاه از او ندیدم. از ویژگی‌‌های دیگر شهید اسماعیل نیز نماز اول وقت و دائما در حال وضو گرفتن را می‌توان اشاره کرد با وجود اینکه سن کمی داشت اما وضویش هیچ گاه ترک نمی‌شد. در سال ۶۶ و ۲۲ ساله بود که در جبهه و در منطقه ماووت به شهادت رسید.
راوی کتاب می‌گوید مادر شهید همواره در تلاش بود که اسماعیل در دانشگاه و رشته پزشکی که قبول شده بماند و ادامه تحصیل دهد اما اسماعیل می‌گوید، اولویت دفاع از وطن است او در پاسخ به خانواده‌اش می‌گوید چون من پزشکی قبول شده‌ام حیف ام که به جبهه بروم؟! مگر فرزند آن کشاورز، کارگر و... که وارد جبهه شده‌اند برایشان عزیز نیست؟! هیچ گاه هیچ کس نتوانست اسماعیل را مجاب کند که اولویت خود را تغییر دهد اسماعیل دفاع از وطن را در اولویت قرار داده بود.
یادآور می‌شود؛ نویسنده‌ی کتاب، بهزاد باقری، فرزند رزمنده‌ی حاجیه‌خانم دلدار هادیان، از فرماندهان جانباز دوران دفاع مقدس است که پس از سال‌ها حضور در میدان جهاد سخت، قلم را به دست گرفته و در عرصه‌ی جهاد تبیین و جنگ نرم نیز درخشیده است. او تاکنون چندین اثر در حوزه ادبیات پایداری و ارزش‌های دفاع مقدس نگاشته و با آثار خود در ثبت و انتقال فرهنگ ایثار و شهادت، نقشی ماندگار ایفا کرده است.
کتاب «هجرت تا شهادت» نه تنها زندگی و خاطرات یک شهید را بازگو می‌کند، بلکه پلی میان نسل امروز و آن روزهای پرشور و پرحادثه‌ی تاریخ معاصر ایران است؛ روزهایی که با خون شهیدانی چون اسماعیل هادیان رنگ گرفت و هویت امروز ما را شکل داد.
انتهای پیام