صدی البلد در این گزارش به «منشور(سند) الازهر درباره قدس شریف» که در سال ۲۰۱۱ توسط این مرکز صادر شده است، استناد کرد.
الازهر در این منشور با تأکید بر هویت عربی قدس که قدمت آن به بیش از شصت قرن می‌رسد، آورده است: این شهر توسط عرب‌های یبوسی(یبوس: از قبایل عرب ساکن فلسطین) در هزاره چهارم پیش از میلاد، بیست و یک قرن قبل از دوران حضرت ابراهیم(ع) و 27 قرن قبل از ظهور یهودیت که همان شریعت موسی(ع) است، ساخته شد.
در این سند تأکید شده است که انحصار و یهودی‌سازی بیت‌المقدس ـ در حمله معاصر رژیم صهیونیستی ـ بیانگر نقض توافقنامه‌ها، قوانین و هنجارهای بین‌المللی است که هرگونه تغییر در ماهیت سرزمین، جمعیت و هویت در سرزمین‌های اشغالی را ممنوع کرده و جرم می‌داند.
این سند می‌افزاید: بنابراین، یهودی‌سازی بیت‌المقدس فاقد مشروعیت قانونی است و با واقعیت‌های تاریخی مغایرت دارد؛ واقعیت‌هایی که هویت عربی بیت‌المقدس را از زمان ساخت آن توسط عرب‌های یبوسی بیش از شصت قرن پیش اعلام کرده‌اند.
در این سند آمده است که حضور یهودیان در قدس شریف از ۴۱۵ سال پس از آن، در دوران حضرت داوود و سلیمان (علیهما السلام) در قرن دهم پیش از میلاد، فراتر نرفته است. این حضور، پدیده‌ای موقت و زودگذر بود که پس از تأسیس قدس عربی رخ داد و 30 قرن از آن گذشته است.
این سند نشان می‌دهد که اگرچه تاریخ قدس شاهد جنگ‌ها و فاتحان متعددی بوده است، اما عبرت‌های تاریخ همیشه تأکید می‌کند که همه فاتحان برای انحصار این شهر و ادعای مالکیت انحصاری آن برای خود تلاش کرده‌اند. این کار توسط بابلی‌ها، یونانی‌ها، رومی‌ها، صلیبیون و همچنین صهیونیست‌ها انجام شده است که راه این فاتحان را دنبال می‌کنند و اکنون برای یهودی‌سازی و انحصار آن و از بین‌بردن حضور اعراب در آنجا تلاش می‌کنند.
این در حالی است که شیخ الازهر در سال 2017 در برنامه‌ای با عنوان «سخنی از شیخ الازهر»، با افشای دروغ‌های صهیونیست‌ها درباره قدس شریف تأکید کرد که قدس، شهری عربی و فلسطینی و مقدس برای مسلمانان و مسیحیان است.
وی گفت: قدس توسط مسلمانان به سه روش توصیف می‌شود؛ نخستین قبله مسلمانان، سومین حرم مقدس و مکانی که حضرت محمد(ص) در سفر شبانه و معراج خود(واقعه اسراء و معراج) از آنجا به آسمان عروج کرد.
وی تأکید کرد که برخی از مردم این سه عبارت را حفظ می‌کنند اما معنای آنها را نمی‌فهمند.
انتهای پیام