حجت‌الاسلام‌‌والمسلمین علی صالحی، مدرس حوزه علمیه قزوین در گفت‌وگو با ایکنا از قزوین، اظهار کرد: حضرت معصومه(س) با صفات، کنیه‌ها و نام‌های گوناگون، به‌ویژه لقب «کریمه اهل بیت»، جایگاهی والا و ممتاز در میان اهل بیت(ع) دارند. این لقب، که برخی ریشه‌ی آن را در کلام معصومین(ع) و برخی دیگر آن را برگرفته از آثار و برکات وجودی ایشان می‌دانند، گویای مراتبی از کمال است.
وی در خصوص جایگاه «کرم» و «کریمه اهل بیت» بیان کرد: واژه «کریم» در اصل یکی از اسماء الهی است و خداوند متعال، خود «کریم» است. همه پیامبران و امامان نیز از این صفت بهره‌مندند؛ حتی پیامبر اکرم(ص) «اکرم کرم‌کنندگان» هستند. امام حسن مجتبی(ع) نیز به این لقب مشهورند، گرچه تمامی ائمه(ع) کریم هستند اما در میان بانوان از نسل اهل بیت(ع)، این لقب به حضرت معصومه(س) اختصاص یافته است.
مدرس حوزه علمیه قزوین تصریح کرد: «کریم» تنها به معنای بخشنده نیست؛ بلکه کسی است که صفات والای الهی در وجودش تجلی یافته است. عفت، صبر، احسان و اکرام، همگی از مصادیق کرم هستند. هنگامی که صفات کمالیه در فردی به بالاترین درجه خود برسد، او «کریم» نامیده می‌شود. این صفت با بخشندگی بی‌منت و بدون چشم‌داشت تفاوت دارد.
وی مراتب صفات را به ترتیب «لَعین»، «بخیل» و «سخی» برشمرد و افزود: «لَعین» کسی است که با وجود نیکی، بدی می‌کند، «بخیل» از بخشش اکراه دارد، «سخی» نیز کسی است که با توقع و در صورت درخواست می‌بخشد.
حجت‌الاسلام صالحی عنوان کرد: «کریم» کسی است که نه توقعی دارد، نه منتظر درخواست می‌ماند و نه از بخشش آزرده می‌شود؛ بخشندگی، صفت ذاتی و وجودی اوست. از این رو، لقب «کریمه اهل بیت» برای حضرت معصومه(س) نه تنها یک لقب، بلکه مقامی الهی و جایگاهی رفیع است.
وی در خصوص ازدواج نکردن حضرت معصومه(س) بیان کرد: در این باره روایتی از امام موسی کاظم(ع) نقل شده است که ایشان فرمودند «برای حضرت معصومه(س) همسری هم‌کفو پیدا نشد» این بدان معناست که در آن دوران، همتایی برای ایشان یافت نشد که شایسته مقام ایشان باشد.
مدرس حوزه علمیه قزوین درباره علم و جایگاه حضرت معصومه(س) از دیدگاه علما تشریح کرد: علمای شیعه، حضرت معصومه(س) را با عناوینی چون «کریمه اهل بیت»، «شفیعه محشر» و «فاطمه ثانی» یاد می‌کنند. همان‌گونه که چشمه‌ای ممکن است در مکانی خشک شود و در مکانی دیگر دوباره بجوشد، حضرت معصومه(س) تجلی‌کننده همان فیض و مقام حضرت فاطمه زهرا(س) هستند.
وی ادامه داد: آیت‌الله مرعشی نجفی(ره) از امام زمان(عج) پرسیدند که قبر حضرت فاطمه(س) کجاست؟ ایشان در پاسخ اشاره‌ای به مدینه و بقیع کردند و فرمودند «قبر حضرت فاطمه(س) همین‌جاست» که کنایه از همان جایگاه والا و یکی بودن مقام ایشان با حضرت معصومه(س) است. تعبیر «فاطمه ثانی» نشان‌دهنده همان پیوند معنوی و جایگاه هم‌تراز ایشان با حضرت زهرا(س) است. ایشان همچنین باب شفاعت، مرکز قیام‌ها و پایگاه نشر معارف اهل بیت(ع) محسوب می‌شوند.
حجت‌الاسلام صالحی عنوان کرد: مقام علمی حضرت معصومه(س) را نباید تنها در کلاس درس و تحصیل ظاهری سنجید؛ بلکه این علم، وراثتی و لدنی است که به ایشان عطا شده است. ایشان همچون اهل بیت (ع)، متصل به سرچشمه علوم الهی هستند. نکته دیگر، حی و حاضر بودن ایشان است؛ گرچه ممکن است این حضور برای همگان آشکار نباشد، اما علم ایشان همواره در جامعه منتشر و جاری است.
وی تصریح کرد: در دوران حضور حضرت معصومه(س)، ایشان به عنوان «محدثه» شناخته می‌شدند و محضر ائمه معصومین(ع) را درک کرده بودند. این امر موجب کسب دانش وسیع و جایگاهی برجسته در میان راویان حدیث شده بود. توانایی علمی ایشان در دوران خود، حیرت‌انگیز بود و این مقام علمی، بخشی از ارثیه‌ای است که از خاندان وحی به ایشان رسیده است.
مدرس حوزه علمیه قزوین درخصوص ورود حضرت معصومه(س) به قم توضیح داد: ورود حضرت معصومه(س) به قم، عصری تازه در حیات فرهنگی و مذهبی شیعه گشود. قدم مبارک ایشان، موجب ورود خیر، برکت، نجات و حیاتی نو به قم و سپس به کل جهان اسلام شد. پیش از ورود ایشان نیز قم شهری مذهبی بود، اما با حضور ایشان، عظمت قم به عنوان پایتخت قیام‌ها، انقلاب‌ها، علم، معرفت، عرفان و اخلاق، چندین برابر شد.
وی اضافه کرد: توجه جهان اسلام به قم، این شهر به پایگاه ابدی اهل بیت(ع) تبدیل شد؛ جایی که معارف اهل بیت(ع) در آن تولید و منتشر می‌شود و مرکز قیام‌ها و اداره امت اسلامی است. ورود حضرت معصومه(س) تحولی فرهنگی، علمی، معنوی و مذهبی در قم، ایران و حتی جهان اسلام به ارمغان آورد.
حجت‌الاسلام صالحی در اشاره به معارف زیارتنامه حضرت معصومه(س) بیان کرد: زیارتنامه حضرت معصومه(س) سرشار از معارف است و برخلاف بسیاری از زیارتنامه‌های امامزادگان که توسط علما نگاشته شده‌اند، این زیارتنامه از جانب اهل بیت(ع) صادر شده است. این خود نشان‌دهنده مقام عظیم ایشان است، چرا که زیارت ایشان در حد زیارت چهارده معصوم(ع) دانسته شده است.
مدرس حوزه علمیه قزوین یادآور شد: مهم‌ترین نکات در این زیارتنامه، بحث شفاعت و مقام والای ایشان در محضر الهی و اهل بیت(ع) است. حضرت معصومه(س) به عنوان «شفیعه محشر» معرفی شده‌اند و خداوند متعال مقامی رفیع و جایگاهی ویژه برای ایشان مقدر فرموده است.
انتهای پیام