مشهورترین قصیده دعبل بن علی خزاعی، شاعر سرشناس عرب، تائیه‌ای است که در محضر امام رضا(ع) خواند و امام به دعبل صله‌های ارزشمندی داد. «به امامی امید دارم که قیام می‌کند و نام خدا را برپا می‌دارد و نعمت‌‌های او را می‌گستراند، بین ما و دشمنان ما و حق و باطل فرق می‌گذارد و سزا و جزا می‌دهد» با شنیدن این ابیات، امام(ع) بسیار گریست و فرمودند: ای دعبل، روح القدس این ابیات را به زبان تو گفته است.