وی ادامه داد: آیت‌الله قاضی تا ۲۸ سالگی تحت تربیت علمی، فقهی و عرفانی پدر بزرگوار خود بوده و فتح باب عرفانی و کشف امور غیبیه به امر و تحت نظر پدرشان بوده است، وقتی به نجف مشرف شدند، پس از یک سال پدرشان رحلت کرده و از آن پس ایشان تحت تربیت مرحوم سید احمد کربلایی طهرانی قرار گرفتند و با مراقبت ایشان طی طریق کردند.
این استاد دانشگاه با اشاره به شرح حال آیت‌الله قاضی از زبان فرزندشان، بیان کرد: سید محمدحسن در شرح حال والدشان قاضی بزرگ نوشته‌اند من از پدرم پرسیدم شما عرفان را از که اخذ کرده‌اید؟ ایشان فرمودند از مرحوم آقا سید احمد کربلایی طهرانی، عرض کردم او از چه کسی اخذ کرده است؟ فرمودند از مرحوم آخوند ملا حسینقلی همدانی، عرض کردم او از چه کس؟ فرمودند از آقا سید علی شوشتری، عرض کردم او از چه کس؟ فرمودند از همان مرد جولا، عرض کردم او از چه کس؟ با تغیر فرمودند من چه می‌دانم؟ تو می‌خواهی برای من سلسله درست کنی؟
وی ادامه داد: آیت‌الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی طریقه عرفان و توحید مرحوم حاج سید احمد کربلایی را قبول داشته و دستورات ایشان را که طبق رویه و منهج استاد بزرگ، آخوند ملا حسینقلی همدانی بوده، به شاگردان خود می‌داده و راه و روش مستقیم را معرفت نفس در راه و طریق تعبد تام و تمام به شرع انور می‌دانسته است.
میرزایی در پاسخ به این سؤال که روش تربیت شاگرد آیت‌الله قاضی چگونه بود، خاطرنشان کرد: آیت‌الله قاضی هر یک از شاگردان خود را طبق موازین شرعیه با رعایت آداب باطنیه اعمال و حضور قلب در نمازها و اخلاص در افعال، به طریق خاصی دستورات اخلاقی می‌دادند و دل‌های آنان را آماده پذیرش الهامات عالم غیب می‌کردند.
وی تصریح کرد: ایشان در مسجد کوفه و مسجد سهله حجره داشتند و بعضی از شب‌ها را به تنهایی در آن حجرات بیتوته می‌کردند و به شاگردان خود هم توصیه می‌کردند بعضی شب‌ها را به عبادت در مسجد کوفه و یا سهله بیتوته کنند، ایشان دستور داده بودند چنانچه در بین نماز و یا قرائت قرآن و یا در حال ذکر و فکر برای شما پیش‌آمدی کرد و صورت زیبایی را دیدید و یا بعضی از جهات دیگر عالم غیب را مشاهده کردید، توجه نکنید و دنبال عمل خود باشید.
این دکترای علوم قرآنی با اشاره به برگزاری کلاس درس برای فضلای نجف، اظهار کرد: جمعی از فضلای نجف اشرف با اصرار و ابرام بسیار، آیت‌الله قاضی را وادار کردند برای آن‌ها یک جلسه اخلاقی ترتیب داده و درس اخلاق برای آنان بگوید، در آن زمان آیت‌الله قاضی بسیار گمنام بود و احدی از حالات وی خبر نداشت، ایشان بالاخره با اصرار پذیرفتند برای آن‌ها یک جلسه درس اخلاق معین کند و در نهایت جلسه ترتیب داده شد.
وی ادامه داد: شاگردان ردیف اول ایشان حضرت حاج سید هاشم حداد، آقای حاج شیخ محمدتقی آملی، آقای حاج شیخ علی‌محمد بروجردی، آقای حاج سید علی خلخالی و آقای حاج سید حسن مسقطی بودند.شاگردان ردیف دوم ایشان هم حضرت علامه طباطبایی، آقا حاج سید احمد کشمیری، آقا میرزا ابراهیم سیستانی و اخوی علامه آقای الهی بودند. شاگردان ردیف سوم ایشان نیز حضرت آقای حاج شیخ عباس قوچانی (وصی آیت‌الله قاضی) و آقای حاج شیخ محمدتقی بهجت فومنی رشتی بودند.
این استاد دانشگاه با اشاره به نظر علمای بزرگ درباره شخصیت آیت‌الله قاضی طباطبایی، خاطرنشان کرد: مرحوم علامه طباطبایی درخصوص شخصیت آیت‌الله قاضی فرمودند ما هر چه داریم از مرحوم قاضی داریم و این سبک تفسیر آیه به آیه را مرحوم قاضی به ما تعلیم دادند و ما در تفسیر از مسیر ایشان پیروی می‌کنیم.
وی بیان کرد: مرحوم علامه طباطبایی همچنین فرمودند مرحوم قاضی در فهم معانی روایات وارده از ائمه معصومین(ع)، ذهن بسیار باز و روشنی داشتند و ما طریقه فهم احادیث را که «فقه الحدیث» گویند از ایشان آموخته‌ایم.
این دکترای علوم قرآنی گفت: مرحوم حاج سید هاشم حداد نیز در خصوص شخصیت آیت‌الله قاضی فرمودند از صدر اسلام تا به حال عارفی به جامعیت مرحوم قاضی نیامده است، مرحوم قاضی عالمی بود که از جهت فقاهت، فهم روایت و حدیث، تفسیر و علوم قرآن، ادبیات عرب و لغت و فصاحت و از جهت تجوید و قرائت قرآن بی‌نظیر بود، و در مجالس فاتحه‌ای که احیاناً حضور پیدا می‌کرد کمتر قاری قرآنی بود که جرأت خواندن در حضور وی را داشته باشد، چرا که اشکال‌های تجویدی و نحوه قرائتشان را می‌گفت.
وی اظهار کرد: مرحوم علامه تهرانی نیز در خصوص شخصیت آیت‌الله قاضی فرمودند مرحوم قاضی دارای دو جنبه علم و عرفان بود، یعنی در علوم ظاهریه فقیهی عظیم و عالمی جلیل و در علوم باطنیه عارفی واصل و انسانی کامل بود که اسفار اربعه را طی کرده و جمع میان ظاهر، باطن، شریعت و طریقت او را به معنای تمام به وادی حقیقت در تحقیق رهبری کرده بود.
انتهای پیام