بنده فعالیت قرآنی را از دوران طفولیت به کمک پدر و مادرم شروع کردم. مادرم مربی قرآن بوده و در این مسیر مشوق اصلی بنده بودند. در سن ۱۲ سالگی با انگیزه شرکت در مسابقات سعی میکردم که مقداری از اجزاء را حفظ کنم که تا حدودی در این مسیر موفق شدم و وقتی در مفاهیم شیرین قرآن تبحر کردم، متوجه این اعجاز الهی شدم و قرآن را برای آرامش و علاقهای که داشتم ادامه دادم.
الحمدلله در دوران دانش آموزی موفق به کسب رتبههای اول در رشته حفظ شدم. اساتید بنده در ابتدا خانمها بیت عبدلله، سواری و عساکره بودند و در ادامه مسیر و تا الان از رهنمودهای استاد سیده خلود موسوی بهرهمند هستم.
منطقه ما از کلاسها و آموزشهای تخصصی قرآن محروم بود و از آنجایی که بنده در روستا بودم، از کمبود امکانات آموزشی قرآنی و فرهنگی رنج میبردم. به همین دلیل روند حفظ ما قدری طول کشید. میتوان گفت نصف محفوظات را خود بنده در منزل حفظ کردم و الحمدلله اکنون به لطف خدا و عنایت اهل بیت(ع) توفیق حفظ کل قرآن را دارم.
بله. پیش از این، تجربه شرکت در مسابقات اوقاف را داشتم. در دورههای پیشین موفق به کسب رتبههای سوم و دوم شدم. همان طور که استحضار دارید کیفیت مسابقات اوقاف همیشه بالا بوده و امسال نیز از این قاعده مستثنی نیست و رقابت بسیار نزدیک بود.
مطمئنا برای کسب رتبه در مسابقات اوقاف تلاش باید مضاعف باشد، بنده قریب به یک سال است که برنامه ثابتی برای مرور، مباحثه و پرسش داشتم والحمدلله نتیجه این برنامه و تلاش کسب رتبه اول بوده است.
قطعا نقش اصلی را بانوان ایفا میکنند. اگر مادر خانواده حافظ یا قاری قرآن باشد، میتواند نسل قرآنی تربیت کند و به جامعه تحویل دهد. در این صورت میتوان گفت که جامعه میتواند از انحرافهای اجتماعی مصون بماند و جامعهای سالم و پویا داشته باشیم.
یک بانوی قرآنی چنانچه در یک ارگان اجتماعی مشغول به فعالیت باشد تلاش خواهد کرد اهداف قرآنی و فرهنگی که در ذهن دارد به مرحله اجرا در بیاورد.
بله. من حدود یکسال است که برنامه آموزش و تدریس تجوید مقدماتی و حفظ را بصورت تخصصی شروع کردم. اکثر قرآن آموزانم از بچههای روستا هستند، چون خودم بزرگ شده روستا هستم. این آموزش در حال حاضر در جریان است و بین ۱۵۰ الی ۲۰۰ نفر قرآن آموز دارم. همه این کلاسها زیر نظر موسسه قرآن و عترت ریحانه النبی شهر الوان با مدیریت همسرم آقای خسرجی برگزار میشود.
توصیه بنده این است که برای شروع حفظ هیچ وقت نهراسند و وقتی وارد وادی شیرین حفظ بشوند متوجه میشوند وارد چه مسیر نورانی وپر برکتی شدهاند. البته کسانی که وارد حفظ میشوند باید در کنار خود یک استاد کار بلد و باتجربه داشته باشند، چون مسیر حفظ پر از فراز و نشیب است.
با توجه به اینکه در جامعه اسلامی حقوق زن ومرد مساوی است، انتظار داریم حمایتهای مسئولان از بانوان رتبهآور به نسبت آقایان باشد چون مشاهده میشود برنامههای فرهنگی، محافل انس با قرآن و جلسات آموزش بانوان در سطح شهرها و روستاها تفاوت چشم گیری نسبت به آقایان دارد. لذا نیاز است که متولیان کارهای فرهنگی نسبت به ارتقاء این جلسات برای بانوان وقت زیادی صرف کنند تا بانوان مشارکت حداکثری داشته باشند.
در پایان لازم است از تمامی کسانی که به هر نحوی بنده را در کسب این موفقیت یاری کردند تقدیر و تشکر کنم. آرزو میکنم که در آیندهای نزدیک بتوانیم به منویات مقام معظم رهبری مبنی بر تربیت ۱۰ میلیون حافظ جامه عمل بپوشانیم.
انتهای پیام