وی افزود: ایران در مقوله‌های مختلفی از فرهنگ عمومی ارزشمندی برخوردار است مثل فرهنگ ایثار و شهادت؛ حتی قبل از اسلام نیز مردم ایران اهل ایثار و مقابله با ظلم بودند. مثل فرهنگ نیکوکاری که هر جای کشور برویم، بخش عظیمی از امکاناتی مثل مسجد، مدرسه، بیمارستان و ... توسط خیرین ساخته شده است. مثل فرهنگ مشارکت؛ اکنون سه میلیون داوطلب عضو جمعیت هلال احمر هستند. جنگ ۱۲ روزه در هر جایی اتفاق می‌افتاد، در آنجا قحطی می‌شد اما با همین فرهنگ عمومی ارزشمند، مردم به هم کمک کردند.
حجت‌الاسلام خسروپناه ادامه داد: فرهنگ عفت، حیا و غیرت ایرانیان در دنیا زبانزد است. فرهنگ معرفت و حکمت نیز ویژگی ایرانیان است و عمده علم، دانش و معرفت در دیار ایران شکل گرفته و بزرگانی از طب، متکلمین، عرفا و .... اهل این دیار بودند و حجم عظیمی از میراث تمدنی به ایران منصوب است. ایرانی‌ها به فرهنگ خانواده‌محوری معروفند و عید نوروز، یلدا و ... همه بهانه‌ای برای دور هم جمع شدن خانواده‌ها است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی به فرهنگ عمومی مقاومت مردم ایران نیز اشاره کرد و گفت: فرهنگ مقاومت نه فقط در عرصه دفاعی بلکه در مسابقات ورزشکاران ایرانی نیز مشهود است که موفق شدند ده‌ها مدال کسب کنند. در دوره‌ای که استکبار جهانی علیه ایران تبلیغ می‌کرد، ببینید دختران ما چه افتخاراتی کسب کردند. در حوزه علم و در پارک‌های علم و فناوری شاهدیم که عمدتاً جوانان در آن‌ها مشغول به کار هستند. در نمایشگاه اخیر جهاددانشگاهی نیز عمدتاً جوانان در حوزه علم و فناوری فعال بودند، یعنی در اوج تحریم، فرهنگ علم و فناوری در ایران جاری است.
حجت‌الاسلام خسروپناه تشریح کرد: فرهنگ عمومی دیگری که در ایران وجود دارد، فرهنگ «هنر حکمی» است. از حدود ۵۰۰ نوع صنایع دستی در جهان، ۲۹۹ نوع این صنایع متعلق به ایران است و هیچ کشوری به اندازه ایران، تنوع در صنایع دستی ندارد. سرود، موسیقی، هنرهای تجسمی و ... ما نیز هنرهای حکمی هستند و همه این هنرها در ایران مبنای حکمی دارند.
وی در ادامه به تهدید‌های موجود علیه این فرهنگ‌های عمومی نیز اشاره کرد و گفت: در کنار فرصت‌های ارزشمند اثبات‌پذیری که دوست و دشمن به وجود آن‌ها اعتراف می‌کنند، گرفتار تهدید نیز هستیم؛ تهدید در سبک زندگی، ابتذال کنشی، تهدید معرفتی، نسبی‌گرایی معرفتی، نداشتن معیار تشخیصی، اعتیاد، آسیب سالمندی، تنهایی و کاهش جمعیت که تهدید‌هایی بسیار جدی هستند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، تنبلی را نیز یک آسیب برشمرد و گفت: آسیب تنبلی در کارها یک ضعف و آسیب جدی است. همچنین تهدید شلختگی در مدیریت در برخی عرصه‌ها بسیار نگران‌کننده است؛ در حکمرانی باید از رصد تا طراحی و اجرا، برنامه داشته باشیم و همه اقدامات را در جای مناسب خود انجام دهیم و اینگونه نباشد که در یک برنامه رصد نداشته باشیم، یا خلأ طراحی داشته باشیم.
وی تصریح کرد: مدیرانی که در مدیریت، جسارت ایده نو و ابتکار ندارند، مدیریت کارتابلی دارند، در میدان نیستند، مسائل را نمی‌شناسند و حل مسئله نمی‌کنند، شلختگی مدیریتی دارند. ما در بسیاری از مواقع مشکل را می‌دانیم اما نمی‌نشینیم آن را حل کنیم که این نشانه شلختگی مدیریتی است.
تهدید نزاع‌های بی‌معنا و بی‌خود که برخی جناحی هستند نیز تهدید دیگری بود که حجت‌الاسلام خسروپناه آن را مطرح کرد و گفت: همه اینها فرهنگ‌های غلط هستند و زیان آن‌ها از ابتذال فرهنگی کمتر نیست.
وی در ادامه گفت: شوراهای فرهنگ عمومی برای حل این تهدیدها باید فعال باشند و نسخه رفع این مشکل، کار قرارگاهی کردن است. اگر قرار است شوراها هر ماه یک جلسه برگزار و فقط به گزارش دادن اکتفا کنند، به نتیجه نخواهیم رسید؛ بلکه باید امام جمعه هر استان مسائل اولویت‌دار آن استان را که از طریق رصد فرهنگی به دست آورده است را در جلسات روی میز شوراها بگذارد و نهادها سهم خود را از رفع آن مسئله اعلام کنند و در جلسه بعد، گزارش سهم حل مسئله خود را ارائه بدهند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی اضافه کرد: برخی می‌گویند شورا ضمانت اجرا ندارد چون بودجه ندارد. مهم‌تر از بودجه انجام کار قرارگاهی و رصد مشکلات است و وزارتخانه‌ها باید در خدمت حل مسائل در این قرارگاه فعالیت کنند. اگر در شورای فرهنگ عمومی اصالت را به سازمان محوری بدهیم، تهدیدها حل نخواهد شد اما اگر کار قرارگاهی کنیم و مسائل را دستگاه‌ها به کمک مردم حل کنند، به نتیجه خواهیم رسید.
وی تصریح کرد: متأسفانه وقتی کسی در جایی مسئولیت می‌گیرد، باز هم به سراغ ادارات می‌رود در حالی که تمام ظرفیت‌های خدمات عمومی در حوزه مسجد و مدرسه و ... به دست مردم انجام می‌شود؛ وقتی بیش از سه میلیون جوان داوطلب هلال احمر هستند، یعنی ظرفیت مردمی بزرگی وجود دارد و اگر این ظرفیت را برای حل مسائل در این قرارگاه بیاوریم، می‌تواند بسیار اثرگذار باشد.
حجت‌الاسلام خسروپناه با اشاره به ایده محله‌وری رئیس جمهور، گفت: اگر شورای فرهنگ عمومی با کمک امام جمعه و استاندار از ظرفیت محلات تا حد ممکن استفاده کند، یعنی کار قرارگاهی انجام داده است، البته سازمان‌ها و نهادها نیز باید تسهیل‌گری کنند.
وی در پایان گفت: معتقدم تمام تهدیدها در کشور با ظرفیت ارزشمندی که در حوزه فرهنگ عمومی وجود دارد، قابل حل است به شرطی که دست از شلختگی مدیریتی و حکمرانی برداریم و حکمرانی را با رویکرد قرارگاهی، فرایندی انجام دهیم. اگر چنین کنیم قطعاً می‌توانیم مسائل را کاهش داده و یا حل کنیم و آثار آن را در میان مردم مشاهده کنیم.
انتهای پیام