شیخ شعشاعی در ۲۱ مارس ۱۸۹۰ در روستای شعشا در استان منوفیه مصر متولد شد. او قرآن کریم را در محضر پدرش، شیخ محمود شعشاعی، قبل از 10 سالگی حفظ کرد و حفظ کتاب خدا را در سال ۱۹۰۰ به پایان رساند.
سپس برای تحصیل در مسجد احمدی به طنطا سفر کرد و احکام تجوید را به روش سنتی آموخت، او قرائت قرآن را زیر نظر علمای برجسته‌ای مانند شیخ بیومی و شیخ علی سبیع آموخت و در منطقه «درب الاحمر» قاهره ساکن شد.
در آنجا بود که ستاره اقبالش شروع به درخشیدن کرد و در میان بزرگان تلاوت مانند شیخ محمد رفعت، شیخ علی محمود و شیخ احمد ندا به شهرت رسید. شهرت واقعی شیخ شعشاعی از شب اختتامیه جشن میلاد امام حسین(ع) زمانی که در کنار قاریان مشهور تلاوت کرد، آغاز شد.
همه مجذوب شیرینی صدای او و خشوع در اجرایش شدند. سپس نامش در دنیای تلاوت قرآن درخشید و پژواک آن در سراسر جهان عرب و اسلام طنین‌انداز شد. او به خاطر سبک باشکوهش که خشوع را با تسلط در تلاوت ترکیب می‌کرد، متمایز بود و به همین دلیل ملقب به «ستون هنر تلاوت» شد.
شعشاعی در ابتدای فعالیت گروهی برای تواشیح دینی(ابتهال) تشکیل داد، سپس، در سال ۱۹۳۰، پس از ابتلا به بیماری حنجره، تصمیم گرفت خود را کاملاً وقف تلاوت قرآن کریم کند و تواشیح را برای همیشه کنار بگذارد. با وجود این، او به دوستانش در گروه وفادار ماند و تا زمان مرگشان به آنها حقوق ماهانه پرداخت می‌کرد.
شیخ شعشاعی از تلاوت در میکروفون خودداری می‌کرد و آن را حرام می‌دانست، تا اینکه در سال ۱۹۳۴، فتوایی مبنی بر جواز آن صادر شد و پس از این فتوا او به رادیو مصر پیوست. شعشاعی پس از شیخ محمد رفعت، دومین قاری رادیو شد و سالانه ۵۰۰ پوند مصری حقوق دریافت می‌کرد.
او بیش از ۴۰۰ تلاوت ماندگار برای رادیو ضبط کرد که هنوز هم از این رسانه پخش می‌شود. شیخ شعشاعی در سال ۱۹۳۹ به عنوان قاری مسجد «سیده نفیسه» و مسجد «سیده زینب» مصر منصوب شد.
او به خارج از مصر سفر کرد و اولین کسی بود که قرآن کریم را از بلندگوهای مسجدالحرام در مکه، مسجد النبی در مدینه و در روز عرفه در سال ۱۹۴۸ تلاوت کرد. او همچنین در سال ۱۹۵۴ به عراق سفر و این سفر را در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۱ تکرار کرد و در بزرگ‌ترین مجامع اسلامی آنجا به تلاوت قرآن پرداخت
شعشاعی جوایز متعددی را از وزارت اوقاف مصر به پاس قدردانی از فعالیت‌های قرآنی‌اش دریافت کرد و در سال ۱۹۹۰ به پاس تلاوت‌های قرآن، نشان علوم و هنر درجه یک به او اهدا شد.
شیخ شعشاعی شخصیتی مهربان و فروتن داشت و دوستان زیادی در محافل دینی و هنری داشت. او الگویی از هنر ناب بود که دین و فرهنگ را در هم می‌آمیخت.
او در مراسم تشییع جنازه رهبران برجسته مصری مانند سعد زغلول، عدلی یکن و محمد محمود پاشا قرآن تلاوت کرد و نامش با مناسبت‌های بزرگ ملی پیوند خورد.
این قاری مصری زندگی خود را وقف خدمت به قرآن کرد تا اینکه در ۱۱ نوامبر ۱۹۶۲ در ۷۲ سالگی درگذشت و میراث صوتی ماندگار و شاگردی از خود به یادگار گذاشت که پسرش شیخ ابراهیم شعشاعی بود و راه پدرش را در تلاوت قرآن ادامه داد.
شیخ عبدالفتاح شعشاعی همچنان نمادی جاودان از تلاوت اصیل مصری و مظهر اخلاص در خدمت به قرآن کریم است. او فقط یک قاری نبود، بلکه یک مکتب معنوی تکرار نشدنی بود. صدای او دل‌ها را سرشار از آرامش و تلاوت او هنوز خانه‌های خدا را روشن می‌کند و آرامش را در دل شنوندگان جاری می‌سازد.
در ادامه تنها ویدئوی موجود از تلاوت استاد عبدالفتاح الشعشاعی را که در محفل رؤيت هلال رمضان ۱۹۵۸ در قصر عابدین قاهره انجام شد مشاهده می‌کنید.
انتهای پیام