سیده زهرا مبلغ، استاد و پژوهشگر فلسفه معتقد است؛ هنرمندان به واسطه سهمی که در تولید آثار هنری و ادبی دارند، هنگامی که تناهی، محدودیت و هراس خود از مرگ را به تصویر می‌کشند، هم‌زمان فضایی مشترک برای انسان‌ها ایجاد می‌کنند تا در این تجربه خاص و عمومی شریک شوند. وقتی تابلوی خوشنویسی یا نقاشی می‌بینیم، یا صدای اذان، صوت قرآن یا موسیقی را می‌شنویم، در همان کنش، ما با کسی که آن را خلق کرده، احساس مشترکِ تناهی را تجربه می‌کنیم. بدون اینکه کلمه‌ای میان ما رد و بدل شود، به دیگری وصل می‌شویم و به نوعی همدلی که امری اخلاقی است را توسعه می‌دهیم.