اى اهل محشر، اینک سرهاى خود را فرود آورید و چشمان خود را فرو افکنید که فاطمه بهسوى بهشت میرود. چون به درِ بهشت میرسد، نگاهى به اطراف مىافکند. خداوند خطاب میکند: اى دختر حبیب من! علت این توجهت به اطراف چیست؟ فاطمه میگوید: پروردگارا، من دوست دارم که منزلت من امروز آشکار شود. خداوند میفرماید: اى فاطمه، اى دختر حبیب من، برگرد و ببین که در قلب هر که محبت تو یا محبت یکى از ذریه تو باشد، دست او را بگیر و داخل در بهشت بکن.
اگر آدمی در بخشیدن، معامله و تجارت با خداوند معامله کند و چشمی به عطا و مدح کس نیندازد، رزق خود افزون سازد و از رزق کریمانه خداوند در دو سرا روزیاش شود. به خصوص آنجا که با اعتماد و توکل به خداوند همراه باشد و در تنگدستی کرامت کند. چنانکه حضرت امیر فرمودند: «إِذَا أَمْلَقْتُمْ، فَتَاجِرُوااللَّهَ بِالصَّدَقَةِ؛ هر گاه در فشار تنگدستی قرار گرفتید با صدقه دادن با خداوند تجارت کنید.»
کدام مشتری ارجمندتر و سخاوتمندتر از خداوند کریم، مشتری که هم کالای خریداری شده و هم بهایش را افزونتر به فروشنده بازگرداند. چه در معامله جان و چه در معامله مال چنین وعده داده است: «إِنَّ اللَّهَاشْتَرَىٰ مِنَالْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ».
در سلوک نورانی حضرت زهرا(س) آمده که در اوج نیاز بارها به اهل نیاز کرم کردند و نیازشان را بر آورده ساختند که فراز روشن آن اطعام بعد روزهداری، در سه روز پیاپی به نیازمند غیر مسلمان بود که در اوج کرامت عطا میکند و خداوند از نیت و قصد پاکشان چنین سخن میگوید: «إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلَاشُکُورا؛ (و میگویند:)ما شما را فقط برای خشنودی خدا اطعام میکنیم و انتظار هیچ پاداش و سپاسی را از شما نداریم.»
سروش وحی بر این کرامت بینظیر بر آن بیت نورانی چنین نواخته شد: «ویُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ؛ آنان را بر خود ترجیح مىدهند، گرچه خودشان را نیاز شدیدى باشد.»
از دیگر رزقهای معلوم و کریمانهای که به حضرت عطا و مانا شد، تسبیحات فاطمی است. به سبب سختی و مرارت شدید کار در خانه، در نگهداری و تربیت فرزندان، تهیه و تدارک غذا و همسرداری شایسته، بیتوقع و بیمنت و نجابت در تحمل عسرت زندگی با ولیخدا، تحفه عرشی الهیه و نهر جاری معنویت برای اهل ایمان به او عطا شد.
این هدیه آنقدر کرامت دارد که نه برای حضرت بلکه برای همه اهل ایمان مائده کریمانه شد. چنانکه امام صادق(ع) فرمودند: «اگر هدیهای ارزشمندتر از آن یافت میشد حتماً آن را عطا میکردند.»
این تسبیحات را پیامبرخدا(ص) به حضرت فاطمه(س) و حضرت علی(ع) در پاسخ به درخواستشان برای در نظر گرفتن خادمی برای فاطمه(س) عطا کردند. پیامبر(ص) فرمودند: «آیا بهتر نیست چیزى به شما تعلیم کنم که از خادم براى شما بهتر باشد؟ پس هرگاه خواستید، سىوسه مرتبه سبحانالله، سىوسه مرتبه الحمدلله و سی و چهار مرتبه الله اکبر بگویید.»
حضرت فاطمه فرمودند: «رضیتُ عناللَّه و عن رسوله، رضیتُ عناللَّه و عن رسوله؛ راضی شدم از خدا و رسولش راضى شدم از خدا و رسولش.» رضایت، شکر نعمت و پذیرش بیغش امر خدا باشد. این خود برخورد کریمانه با امر نبوی است که آنچه او بر زن و مرد مومن بپسندد، همان راه رستگاری است و نیز بر شرافت عمل آن بانوی کریمه در تدبیر و اداره منزل و تربیت فرزندان و نکوداشت همسر دلالت دارد و به شرافت این عمل شایسته، لایق دریافت رزق کریم و نیکو و ارجمند الهی شد و، چون رزق چنانچه اشاره شد، نعمت بیانقطاع الهی باشد، جاودانه شد.
بنابراین حضرت معیار ادراک و دریافت رزق معنوی، کریم و معلوم خداوند به برکت نفس زکیه، پاکی و عمل صالح است و از فرازین و شریفترین رزقهای الهی بهرهمنداند بنابراین کوثر نبوی نام گرفت و خداوند بدین نعمت به پیامبرش ارج نهاد و شادمانش ساخت. چون هرکه از این همه رزقهای کرامتمند بهرهمند شد، خود چشمه جوشان و تمامناشدنی رزق و کرامت الهی خواهند شد.
انتهای پیام