از عایشه نقل شده است: من هیچ کسی را در لحن صحبت کردن و سخن گفتن از فاطمه (س) شبیهتر به رسول خدا (ص) ندیدم. [فاطمه (س) به نحوی بود]هنگامی که وارد میشد به مجلسی که پدرش حضور داشت، پدر به او خوش آمد و تهنیت میگفت، و در برابر دخترش فاطمه (س) از جا بلند میشد، دستان او را میگرفت و میبوسید، و او را در جای خود مینشاند. [مستدرک الصحیحین، ج ۳، ص ۱۵۴]