این نکات با هدف ارتقای بهرهمندی زائران جوان از فضای معنوی مدینه و مکه و فراهم آوردن بستری برای تأمل بیشتر در معارف وحیانی، در اختیار مخاطبان قرار میگیرد تا این سفر، نه تنها یک زیارت، بلکه تجربهای عمیقتر، فهمپذیرتر و اثرگذارتر در مسیر رشد روحی آنان باشد.
متن آخرین یادداشت به شرح ذیل است:
ای کعبه عزیز، ای خانه خدا…
امروز دلم سنگین است؛ چراکه باید از تو جدا شوم.
لحظهلحظه حضور کنار تو، اشکهایی که بیاختیار بر گونههایم نشست و دعاهایی که از عمق جانم برخاست، همه را چون گنجی پنهان در صندوقچه دلم میسپارم.
ای مکه نور، ای سرزمین وحی، تو گواه بودی که چگونه در طواف، دل از دنیا بریدم و آن را تمامقد به خالق خود سپردم.
در سعی صفا و مروه، امید و آرزوهایم را به گامهایی بیپایان پیوند زدم؛ گامهایی که هر کدام بوی اعتماد، توکل و اشتیاق میداد.
تو شنیدی زمزمههای شبانهام، آههای پنهانم و شکرهایی که بیوقفه بر زبانم جاری شد.
اکنون که زمان وداع فرا رسیده، میدانم که پاهایم از این سرزمین دور میشود اما روح و دلم همچنان در آغوش امن تو خواهد ماند.
ای مکه عزیز، مرا دوباره بخوان؛
تا بار دیگر سایه دیوارهایت را پناه جانم کنم و اشکهایم را بر سنگهای سپید و سیاه تو بریزم.
خدایا، این وداع را پایان قرار مده؛ آغاز اشتیاقی تازه و دلتنگی شیرینی باش که به سوی تو میکشاند.
لحظههای پاک این سفر را همسفر ایمانم در مسیر زندگی کن و بار دیگر توفیق بازگشت به این سرزمین مقدس را نصیبم گردان.
خداحافظ ای لحظههای ناب
خداحافظ ای اشکهای بیریا
خداحافظ ای خانه خدا...
تا دیداری دوباره، در زمانی که تنها تو میدانی.