معلولیت مانعی برای کشف استعداد نیست

12 آذر 1404 در تقویم کشور به‌نام روز جهانی معلولان نامگذاری شده است، کسانی که با وجود همه سختی‌ها تلاش می‌کنند تا راه برایشان هموار شود و محدودیتی در کشف استعدادهایشان نداشته باشند، کسانی که موفقیت‌های بسیاری را کسب می‌کنند و می‌درخشند.

 

کسانی که در همه زمینه‌ها شاهد موفقیت‌هایشان هستیم و کمتر کسی است که معلولیت را بهانه‌ای برای نرسیدن به موفقیت‌ها و استعدادهایش بداند، معلولان همچون افراد سالم و شاید بیشتر از دیگران تلاش می‌کنند تا به خواسته‌هایشان برسند، امروز بهانه‌ای شد تا با یکی از فعالان قرآنی که در رشته قرائت تحقیق و اذان موفقیت‌هایی را کسب کرده گفت‌و‌گو داشته باشیم.

 

 

رضا آزاد هستم متولد شهر کیان، متأهل و دارای یک فرزند دختر، دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد رشته حقوق جزا و جرم‌شناسی و شاغل در دادگستری. معلولیتم مادرزادی و مربوط به انگشتان دست چپ است.

 

 

معلولیت محدودیت نیست، چون برخی خانواده‌ها تصور می‌کنند اگر فرزندی دچار آسیبی شده باشد مانعی برای پیشرفت‌کردن و حضور پیدا نکردن در اجتماع است، در صورتی که اینگونه نیست البته به پشتوانه والدین نیز ارتباط دارد برخی سعی می‌کنند فرزندشان در اجتماع رشد نکند و برخی اینگونه نیستند و در اجتماع فرزند را در زمینه‌هایی که استعداد و علاقه دارد حمایت و تشویق می‌کنند. باید خانواده فرزند را حمایت و تشویق کند تا معلولیت‌شان به چشم نیاید یعنی اولین کانونی که باعث می‌شود شخص احساس ضعف کند خانواده است. اگر خانواده با فرزندشان طوری برخورد کنند که معلولیت را بپذیرند و او را به‌عنوان شخص کامل در نظر بگیرند فرد معلول به تبع حمایت خانواده در اجتماع هم موفق خواهد شد و احساس ضعف نخواهد کرد.

 

 

از دوران کودکی که صدای قرآن و اذان از تلویزیون پخش می‌شد ناخودآگاه جذب این صدا می‌شدم و به سمت پخش صدای قرآن و یا اذان می‌رفتم و با دقت گوش می‌کردم. با گذشت زمان و در دوران مدرسه یکی از معلمان دوره ابتدایی گفت می‌خواهم سوره حمد را به شما آموزش دهم، این آموزش به‌صورت عربی و ساده بود که قرار شد هفته آینده همه این سوره را یکی یکی در کلاس بخوانیم. هفته آینده که خواستم این سوره را قرائت کنم ناخودآگاه در کلاس به سبک استاد آن را خواندم. این کارم باعث شد تا معلم به نوعی متوجه استعدادم در خواندن قرآن کریم با صوت شود. پس از مطلع کردن مدیر مدرسه و دیگر معلمان قرار شد هر روز خواندن قرآن سر صف برعهده من باشد.

 

این اتفاق باعث شد که قرآن خواندن را شروع کنم و کم کم راهی مسابقات شوم، البته علاقه، انگیزه و تشویق پدر و مادر باعث شد این مسیر را ادامه دهم و موفقیت‌هایی را کسب کنم.

 

قرآن را به‌صورت قرائت تحقیق کار می‌کنم و در سطح منطقه‌ای و استانی موفق به کسب مقام‌هایی شدم، البته در زمینه اذان نیز موفق‌تر بودم و در مسابقات شرکت و حدود چهار مرتبه مقام‌های کشوری کسب کردم. که دو بار مقام اول و دو بار مقام‌های دوم و سوم را داشتم. 

 

 

خانواده‌ها در زمینه‌ استعداد فرزندشان مشوق باشند حتی اگر حضور در کلاس آموزشی لازم است حمایت و برای آن هزینه کنند، به ذوق و علاقه فرزند توجه داشته باشند. وقتی فرزند ببیند مورد حمایت و توجه خانواده قرار گرفته است خود به‌خود مسیر را پیدا و در اجتماع رشد می‌کند.

 

 

همه انسان‌ها در زندگی به مشکل برمی‌خورند. قرآن پل ارتباطی با خداست هر جایی که مشکلی پیدا می‌کنم به قرآن و خدا متوسل می‌شوم که راه باز و گره‌گشایی انجام می‌شود.

 

 

به این امر توجه کافی داشته باشند و هیچ‌گاه یک فرد معلولی را به‌عنوان یک شخص محدود یا کم استعداد نبینند چرا که خیلی از افراد معلول می‌توانند رشد بیشتری نسبت به افراد سالم داشته باشند و این دیدگاه اشتباه است باید در رفتار و طرز نگرش‌شان تغییر ایجاد کنند.

 

 

بیشتر اداره بهزیستی متولی معلولان است که باید سعی کند از قابلیت‌های صدا و سیما برای نشان دادن افراد معلول استفاده کند، چون فرد معلولی که در زمینه‌ای مختلف از جمله ورزشی مقام‌های کشوری و جهانی کسب می‌کند اما دیده نمی‌شود، گویی این کسب مقام پیش پا افتاده است.

 

همان شخص معلول در رشته خود توانسته به این مقام و مرتبه دست پیدا کند نیاز به تلاشی دارد که حتی ممکن است آن شخص سالم به آن اندازه تلاش نکرده و نبود حمایت اجتماعی و دیده نشدن مقام‌آوران در رشته‌های مختلف یک ضعف است.

 

 

بهزیستی نهادی حمایت‌گر است چون اگر حمایت‌گر نبودند راه برایشان باز نمی‌شد. اما اداره بهزیستی باید بتواند تعاملش را با دیگر دستگاه‌ها و سازمان‌های تبلیغاتی بیشتر کند که در این زمینه‌ها معلولان شناخته شوند.

 

 

از شما تشکر می‌کنم و از سازمان بهزیستی کمال تقدیر و تشکر را دارم که تلاش می‌کنند و در تلاشند که معلولان را به جایی برسانند، انشالله ارگان ‌های دیگر با این سازمان همکاری کنند تا بیشتر در اجتماع دیده شوند.