وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ إِذَا هُمْ يَقْنَطُونَ ﴿۳۶﴾
هنگامی که رحمتی را به مردم بچشانیم به آن شادمان میشوند؛ اما هنگامی که به خاطر دستاوردشان مصیبتی به آنها برسد، ناگهان همه ناامید میشوند.
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿۳۷﴾
آیا نمیبینند خداوند روزی هرکه صلاح بداند، فراوان میدهد و یا تنگ میگیرد، بهراستی در این نکته نشانههایی برای اهل ایمان است.
سوره روم
انتهای پیام