به گزارش ایکنا به نقل از مرکز کربلاء للدراسات و البحوث، شهر مقدس کربلا، با تمام آرامش باشکوه خود، لایههای تاریخی را آشکار میکند که هنوز در زیر شنها و تپههای آن، زندگی جریان دارد. مکانهای باستانی پراکنده در اطراف آن، نشاندهنده پیوندهای زنده در سابقه تمدنهایی هستند که هزاران سال در این سرزمین مقدس از یکدیگر پیشی گرفتهاند.
طبق مطالعات منتشرشده در دایرهالمعارف تمدن کربلا که توسط مرکز مطالعات و تحقیقات کربلا منتشر شده است، غارهای باستانی کشف شدهاند، به ویژه غارهای «الطار» به همراه تپهها، دشتها و ویرانههای «اکوار» که در حال حاضر در حال کاوش هستند. این نقاط دیدنی نشاندهنده وجود سکونتگاههای اولیه انسانی است که قدمت آنها به دوران باستان برمیگردد، زیرا این منطقه در امتداد رودخانه فرات که به سمت جنوب و دریای نجف جریان دارد، واقع شده بود. این امر به ظهور روستاهای کشاورزی اولیه کمک کرد که با گذشت زمان به جوامع انسانی مستقر تبدیل شدند.
در این دایرهالمعارف به نقل از مورخان نوشته شده است که از جمله مهمترین این روستاهای باستانی، غاضره بنی اسد، العقر و نینوای جنوبی بودند که احتمالاً نام خود را از دوران شکوفایی فرهنگی در نینوای شمالی به ارث بردهاند، به همراه روستای شفیه که در نزدیکی محل کربلای امروزی قرار داشت. همه این روستاها مسکونی بودند و نشان دهنده فعالیت انسانی در منطقه هستند.
این مکانها از سایر مکانهای برجسته جدا نبودند. نزدیکی جغرافیایی به منطقه عین التمر، با بقایای باستانی و ویرانههای معماری آن، این واقعیت را تقویت میکند که کربلا و اطراف آن از دوران باستان یک مرکز مهم انسانی و فرهنگی است.
حومه کربلا، به ویژه منطقه اطراف دریاچه رزازه، سرشار از مکانهای تاریخی برجستهای مانند خان العطشان است که قدمت آن به دوران حکومت ایرانیان باز میگردد. همین طور مناره موجده و کلیسای الاقیصر که یکی از قدیمیترین عبادتگاههای مسیحیان در منطقه به حساب میآید. بقایای صومعهها، کلیساها و دیگر اماکن مذهبی نیز در سراسر این منطقه پراکنده شدهاند که نشاندهنده تنوع مذهبی موجود در دوران باستان است.
منابع موجود حاکی از وجود مکانهایی در غرب کربلا هستند که تا به امروز کاوش نشدهاند و گمان میرود در لایههای خود شواهد تاریخی را جای دادهاند که میتوانند تصویر واضحتری از میراث فرهنگی غنی منطقه ارائه دهند.
انتهای پیام