نقشهای حضرت زهرا(س) بهعنوان همسر، مادر، دختر پیامبر(ص)، فعال اجتماعی چند بُعدی است. علم و معرفتی که ایشان در خطبهها در مسجد مدینه داشتند نشاندهنده دانش و قدرت استدلالشان بود. عبادتهای شبانه و ارتباط عمیقی که با خدا داشتند نماد یک زن مؤمن و حضورشان در صحنههای اجتماعی و دفاع از ولایت نماد مسئولیتپذیری زن در جامعه بود.
در منظومه فرهنگی و دینی ما، ایشان دختر گرامی پیامبر اکرم(ص) و همسر امیرالمؤمنین علی(ع)، جایگاهی بس رفیع و بیبدیل دارند و بهعنوان الگوی زن و مادر کامل معرفی میشوند. این الگو بودن صرفاً به یک جنبه از زندگی ایشان محدود نمیشود، بلکه تمام ابعاد وجودی ایشان را دربرمیگیرد.
اگر بخواهیم به همه جنبهها نگاه کنیم هر قسمت از زندگی ایشان درسهای آموزندهای دارد اعم از مدیریت خانه و خانواده، سادهزیستی، تقسیم کار و خانواده، حضور اجتماعی همراه با مسئولیت دفاع از حق، مشارکت در مسائل اجتماعی میتواند الگو برای زنان امروز باشد.
ترکیب معنویت با زندگی روزمره ایشان، عبادت در کنار کارهای منزل یعنی اینکه ایشان تکبُعدی نبودند. ایشان هویت مستقل و صدای اثرگذاری در جامعه داشتند، چیزی که زن امروز هم به دنبال آن است تا جایگاه اجتماعی خود را تثبیت کند.
حضرت فاطمه زهرا(س) موفق شدند در عین ایفای نقش محوری در تربیت فرزندان و وظایف خانه، در ابعاد فکری، معنوی و دفاع از حق نیز حضوری فعال و محوری داشته باشند. این نشان میدهد که کیفیت حضور و اخلاص در انجام هر وظیفه، مهمتر از صرفاً تقسیم زمان است. ایشان با وجود همه سختیها، وظیفه خانه را زمین نگذاشتند، اما هرگز از وظیفه بزرگتر خود یعنی نگهداری از خط فکری و اعتقادی اسلام غافل نشدند.
اختصاص زمان کوتاهی برای داشتن فضای معنوی، تربیت فرزندان با محوریت ارزشهایی که در جامعه وجود دارد، محبت در تربیت آنها، سادهزیستی، مدیریت اقتصادی خانواده، دور بودن از تجملات از جمله مواردی است که به تأسی از شیوه زندگانی حضرت فاطمه(س) در شرایط امروز مثمر ثمر باشد.
الگوی فاطمی در رسانههای کشور مطرح است، اما در قالب شعار و مناسبتی است و کمتر به جنبههای کاربردی و روزآمد حضرت زهرا(س) پرداخته میشود که در این راستا برای اینکه آموزههای ایشان اثرگذاری واقعی داشته باشد بهتر است نیازهای امروز زنان جامعه ما بهصورت عملیاتی به آن پرداخته شود نه فقط مناسبتی. الگوی فاطمی هسته اصلی مباحث فرهنگی و دینی است، اما تبیین جامع، پویا و چندبعدی که بتواند بهطور کامل به نیازهای پیچیده زنان امروز در عرصههای اجتماعی، سیاسی و فردی پاسخ دهد، همچنان یک مسیر تکاملی است که نیازمند عمقبخشی بیشتر در محتوای آموزشی و رسانهای است.
برای ارتقای جایگاه زنان در کشور باید از نگاه شعاری و مناسبتی عبور کرد و سیاستهای عملی پایدار و روزآمد را مدنظر قرار داد. در قوانین حمایتی، آموزشهای کاربردی، رسانه مسئولیتپذیر و مسئولانه، فرصتهای برابر و حضور فعالتر زنان در مشارکت سیاسی میتواند کمککننده باشد. جایگاه اصلی زن بهصورت عملیاتی باید در جامعه تثبیت شود.
انتهای پیام