وی افزود: این فیسلوف آمریکایی در مواجهه با دو فرد در دو مکان مختلف که تجربه مشابهی نزدیک به مرگ را داشتند، متعجب شد و سوال اصلی تحقیقات خود را در این زمینه حول موضوع این موضوع «چطور ممکن است اگر توهم دو فرد بیارتباط با هم در دو مغز جداگانه در دو سر هست، چرا تجربه مشابه یکدیگر دارند» انتخاب کرد.
موزون اظهار کرد: پس از چندین سال تحقیقات مختلف و با سختگیریهای فراوان کتاب بررسی منطقی و پل زدن بین منطق و تجربههای نزدیک را نوشتهاند و مستندی با این موضوع نیز تولید کردند و پس از آن فیسلوفان سایر کشورها وارد این حوزه شدند و هماکنون در حال تجربه کتاب این فیلسوف هستم.
وی بیان کرد: ضعف تحقیقات من در این حوزه پسنگر است یعنی رویدادی اتفاق افتاده است و سپس پس از آن به سمت تحلیل موضوع پرداخته شود، اما پژوهشگر در تحقیقات پیشنگر پیش از رویداد نیز فعالیت خود را آغاز میکند و در زمینه تجربههای نزدیک به مرگ نیازمند شرح حالنویسی در بیمارستانها هستیم تا بتواند نقطه شروعی برای تحقیقات پیشنگر باشد.
موزون ادامه داد: آنچه در برنامه «زندگی پس از زندگی» ارائه شده است، مستند است، اما بسیاری از سخنان افراد تجربهگر را به علت اینکه مستند و مدرکی برای آن در دسترس نبود، حذف کردیم و یکی از عوامل نداشتن مستندات و مدرک عدم تجهیز بیمارستانهای کشور برای تحقیقات پیشنگر است.
وی با انتقاد از فعالیت برخی افراد در فضای مجازی گفت: پس از پخش این برنامه، کسانی بدون هیچگونه تجربه، تحقیق یا تحصیلات مرتبط به سراغ افرادی میروند که مدعی تجربه نزدیک به مرگ هستند و سخنان آنان را بدون راستیآزمایی در صفحات یوتیوب و اینستاگرام منتشر میکنند.
موزون با اشاره به اینکه کذبیات لذیذ بهتر از مستندات است، افزود: این افراد تنها برای جذب بازدید و لایک، مطالب غیرمستند را بازنشر میکنند و همین امر آنان را به جدیترین و خطرناکترین دشمنان من و برنامه تبدیل کرده است. در چنین شرایطی تصمیم گرفتهام در ماه مبارک رمضان امسال فصل جدید برنامه «زندگی پس از زندگی» ساخته نشود.
وی بیان کرد: براساس تحقیقات ریموند مودی عوامل بیتوجهی به تجربههای نزدیک به مرگ در چند دسته تقسیمبندی میشود، نخست، پراکندگی تجارب در سطح خانهها تا پیش از احداث بیمارستانها عاملی برای بیتوجهی به این تجربههاست درواقع پزشکان متعددی به خانههای افرادی که فوت کردند میرفتند و لذا تجربهای از آن به ثبت نمیرسیده است.
موزون گفت: عمدتا پایه انواع مرگ دفع اکسیژن از بدن است، درواقع سلولهای بدن دچار خفگی میشوند، در گذشته افراد با خونریزی شدید بلافاصله به مرحل مرزی رسیده و سپس فوت میکردند، اما امروزه و در بیمارستانها با دستگاههای نگهدارنده افراد را زنده نگه میدارند و مرحله میانی و مرزی فرایند طولانیتری سپری میکند و بنابراین تعداد افرادی که به این مرحله بروند و بازگردند، افزایش یافته است و این خود عاملی برای بیتوجهی به تجربههای نزدیک به مرگ است.
وی تصریح کرد: عامل سوم آن است که خانه محتضران و بیماران در یک منطقه نبوده است و امکان نظارت ۲۴ ساعته و تخصصی پزشک نبود و مسئله «انباشت» به میان میآید به این معنا که تمام افرادی که به کما میروند در بیمارستانها هستند، آمار به اغما رفتگان نیز در گذشته اندک بود.
موزون با اشاره به یکی از تهدیدات تحقیقات نزدیک به مرگ، گفت: در دورانی این تحقیقات را آغاز کردم که حکومت ایدئولوژیک در کشور حاکم است و فرصتی برای تحقیقات وجود دارد اما تهدید اصلی آن است که ممکن است به مذاق اقشار مختلف خوش نیاید.
وی با بیان اینکه انسان به روایاتهای متعدد پیش از اینکه به دنیا بیاید در عالم روح و زر بوده است، بیان کرد: هر جنینی که متولد میشود، شعورمند پیش از بدن بودهاند، اما آیا درست است که جنین را در ترزوی فقه و جنین بررسی کنیم؟ آنچه در تجارب جهانی کسب کردم به من اثبات شده است که انسان برای آمدن به جهان اختیار، و انتخاب و حق دارد و والدین در این میان میتوانند مانع باشند یا نباشند.
موزون با بیان اینکه موضوع سقط ثانوی است، اظهار کرد: سیر انسان از عوالم پیشین تا عالم ماده کنونی و غیرمادی پسین انا لله و الیه راجعون، در این دو عالم از یک پل عبور خواهیم کرد که مسیر لاجرم انسان و مادی است و همین امر سبب میشود که به این مضووع تامل کنیم چرا موضوع جنین را در ابعاد فقهی بررسی میکنیم؟ آیا حقیقتا بررسی آن در ابعاد فقهی درست است؟ مگر دنبال قاتل هستیم که بهدنبال دمیده شدن روح در جنین هستیم یا خیر.
انتهای پیام