در لیلة الرغائب، شبی که دلها بیش از همیشه رو به آسمان دارد و زبانها به دعا گشوده میشود، بسیاری از مؤمنان با زمزمهای کوتاه اما عمیق، طلب آمرزش و رحمت میکنند؛ دعایی که در آن، انسان با اعتراف به ناتوانی و امید به کرم الهی، از خداوند میخواهد از خطاهای دانسته و نادانستهاش درگذرد و او را در پناه رحمت خویش قرار دهد. [رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ، إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْأَعْظَمُ؛ پروردگارا! مرا بیامرز و بر من مهرورز و از آنچه از من میدانی بگذر]
