سید‌سجاد موسوی، مشاور علمی جهاد دانشگاهی استان زنجان در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از زنجان، با رد این نظریه که «برخی از کارشناسان آینده خوبی برای اخلاق جامعه ایرانی متصور نیستند و بر این باورند که در آینده نه چندان دور شاهد سقوط اخلاقی در سطح جامعه خواهیم بود»، افزود: اخلاق امری ذاتی بوده و در درون همه انسانها نهادینه شده است، منتها نحوه ظهور و بروز آن با توجه به ویژگیهای فرهنگی حاکم بر هر جامعه متفاوت است.
وی گفت: نظامهای اخلاقی نیز همچون سایر عناصر فرهنگی در سطح جامعه نیاز به تغییر و تحول دارند و این تغییرات لزوماً موجب سقوط و یا پوسیدگی اخلاقی نمی‌شود بلکه می‌تواند کمک کند تا جامعه در مسیر فراز و نشیبهای فرهنگی راه خود را یافته و تعالی اخلاقی نیز پیدا میکند.
مشاور علمی جهاددانشگاهی استان زنجان با بیان این‌که ناهنجاریهای اجتماعی، در اختلالات نظام اخلاق سهم عمدهای دارند، تصریح کرد: مشکلات ساختاری در حوزه اجتماع، زمینه‌ساز آسیب به حوزه اخلاق می‌شود.
موسوی عنوان کرد: جامعهای که پویا بوده و در مسیر تغییر و توسعه قرار دارد، همواره با چالشهایی روبروست و به دیگر سخن آن که هر حرکت در اصل چالشزاست اما مزیتی که در این حرکت و پویایی وجود دارد، آن است که با تحقق آن یک گام به جلو برداشته و در نتیجه ثبات بر جامعه پویا حاکم خواهد شد.
اخلاقی زیستن هزینه دارد
وی با بیان این‌که اصولاً اخلاقی زیستن هزینه دارد، ابراز کرد: اخلاق‌مداری با خوی حیوانی انسان سازگار نبوده و به همین دلیل انسانها همواره در ناخودآگاه خود به مقابله با گزاره‌های اخلاقی میپردازند که اگر بخواهیم این گزاره‌های اخلاقی را در جامعه نهادینه کرده و ترویج دهیم، می‌بایست در نظام تعلیم و تربیت بازنگری کنیم.
عضو هیئت علمی مرکز علمی ـ کاربردی جهاددانشگاهی زنجان عنوان کرد: اگر در یک نظام اخلاقی، ناهنجاری مشاهده شود، نباید همه ریشه آن را در افراد جست و جو کرد، بلکه نظامهای آموزشی، سیاسی و خانوادگی هریک به نوبه خود در این بیاخلاقی سهمی عمده دارند.
مشاور علمی جهاددانشگاهی استان زنجان اظهار کرد: متأسفانه درحال حاضر برخی از اعمال انسان به لحاظ عقل و دین با یکدیگر تعارض دارد و به جای این‌که مسائل پیش آمده و الگوهای رفتاری را به صورت عمقی بنگریم، در دام سطحینگری گرفتار آمده و به دنبال راهحلهای موقت و کوتاه مدت هستیم.
موسوی در پایان ابراز کرد: یافته‌های علمی و فرهنگی انسان امروز حکایت از آن دارد که برای تثبیت هنجارهای مورد قبول هر جامعه که مشروعیت اخلاقی آن جامعه را نیز به همراه دارد، باید از مکانیزم‌های خاص تعلیم و تربیت که عمدتاً به صورت فرآیندی زمان‌بر هستند، استفاده کرده و در این موارد هرگونه اقدام آمرانه و عجولانه نتیجه عکس به دنبال خواهد داشت.