به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی آستان مقدس حسینی، بر طبق اسناد تاریخی، در دوم مارس سال 1991 میلادی، قیام مردمی عراق(انتفاضه شعبانیه) در تمامی استان‌های این کشور برپا شد، که در شهر کربلای معلی مقاومت شهروندان نسبت به دیگر استان‌ها بیشتر و مستحکم‌تر بود، به‌طوری‌که می‌توان گفت، مقاومت این شهروندان بی‌نظیر بوده است.
مقاومت و استقامت در کربلا به مدت دو هفته طول کشید و عناصر و نیروهای بعثی رژیم ظالم صدام نتوانستند وارد این شهر شوند تا اینکه صدام حسین با استفاده از نیروهای نظامی ویژه خود این شهر را محاصره و تمامی باغ‌ها، ساختمان‌ها، مساجد، حسینیه‌ها و خانه‌های این شهر را ویران کرد و در نهایت شهر مقدس کربلا را بمباران نمود؛ به‌طوری‌که شهروندان این شهر مجبور به ترک خانه‌های خود شدند.
در حالی که مردم، دسته‌جمعی خانه‌های خود را ترک کرده و به سمت دریاچه «الرزازه» می‌رفتند، این رژیم غاصب از فرصت استفاده کرد و اقدام به تیراندازی به مردم مظلوم و بی‌گناه نمود.
با تشدید هجمات رژیم صدام ملعون، ایستادگی و مقاومت مردم بیشتر می‌شد، سپس رژیم غاصب حرم‌های مطهر امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) را مورد حمله قرار داد و در سال 1991 میلادی نیز تمامی خانه‌های مسکونی را بمباران کردند.
بعد از آن، این رژیم صحن مبارک امام حسین(ع) را بمباران و قسمتی از «باب القبله» را نیز ویران ساختند.