به گزارش
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) وارث نوشت: هر جاندارى (به ناچار) چشنده مرگ است ،...» اگر انسان به کلی نابود و فانی شود، دیگر چشیدن معنایی نخواهد داشت.
2- توّفی: این تعبیر در مورد مرگ در حدود دوازده بار به کار رفته است که به معنای دریافت کامل است و از آنجا که خداوند دریافت کننده است، مرگ به معنای بازگشت به سوی خداوند خواهد بود.
3- آیاتی که از مرگ به رجوع و سیر به سوی خداوند تعبیر کرده است: «إِلَى رَبِّكَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ؛در آن روز (روز مرگ) سوق و حركت به سوى پروردگار توست (از ملاقات برزخى، قیامت، حضور در محكمه، محاكمه تا بهشت یا جهنم)» (قیامت ۳۰)
این آیات نیز گواه نابود نشدن انسان با مرگ است.
4- تشبیه مرگ به خواب و استعمال توفی در مورد هر دو.
گواه بر این حقیقت است که انسان هم‌چنان که می‌خوابد، نیست و نابود نمی‌شود؛ با مرگ نیز از بین نمی‌رود.
در سخنی از امام باقر علیه السلام آمده است: «مرگ، همان خوابى است كه هر شب به سراغتان مىآید؛ با این تفاوت كه مدتش طولانى است»