به گزارش ایکنا؛ در کانال تلگرامی نصرالله حکمت استاد گروه فلسفه دانشگاه شهید بهشتی یادداشتی در زمینه منتشر شده که در ادامه می‌خوانید؛
در این اندیشه‌ام که کار اندیشه و تفکر در این سرزمین، کِی از حال انجماد، برون می‌شود و به جریان می‌افتد؟ دارد دیر می‌شود. این مملکت یکی از نقاط استثنائی و شگفت انگیز این کره خاکی است؛ در آن، و درون آن، چیزی نیست که نیست. فقط اشکال کار در این است که این همه چیز، متولیان مشفق و دلسوز ندارد.
درها و دروازه‌های این سرزمین را گشوده‌اند به روی مغولْ لشگری از «واردات»، نه «واردات قلبی» که «واردات بی عقلی» که با سبکسری خود همه پناهگاه‌های ایمان و اعتقاد و اخلاق این مردم را زیر سُمکوب توسن توحش مدرن خود گرفته‌اند.
نمی‌گویم که درها و دروازه‌ها را ببندند؛ می‌دانم که بستنی نیست، می‌گویم که در برابر این «واردات بی عقلی»، باید پایه‌های ایمان و تعقل و تفکرمان را استواری و استحکام دهیم؛ آن گاه عیان خواهد شد که این «واردات» بسیار حقیرتر از آنند که بتوانند در برایر ایمان و عرفان و اخلاق و شعر و ادبیات و هنر، یعنی علوم انسانی این سرزمین، عرض اندام کنند.
این مملکت، مملکت علوم انسانی است نه انرژی هسته‌ای و ما از این غافلیم. قدرت و توان نهفته در علوم انسانی این مرز و بوم، هزاران انرژی هسته‌ای را به استخدام خود در می‌آورد و رام می‌کند و به دنیا می‌آموزد که چگونه این انرژی را در مسیر صلح و دوستی به کار گیرد و از به کارگیری آن در راه تخریب و کشتار بپرهیزد.
انتهای پیام