وی به وضعیت امروز جامعه از نظر فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و نقش اهالی قلم در این زمینه اشاره کرد و افزود: اهل قلم در هیچ برهه‌ای از زمان در برابر پیرامون خود بی‌تفاوت نبوده‌اند. آن‌ها ژنرال‌های متفکر مرز‌های فرهنگی کشورند، مگر می‌شود ژنرال باشی و بی‌تفاوت باشی؟ ممکن است شرایط اقتصادی و اقتصاد فرهنگ محدودیت‌هایی برای اهل فرهنگ ایجاد کند، اما راه برای اندیشیدن و خردورزی باز است و باید خردمندانه گام برداشت.
امینی ادامه داد: چاپ هر اثر هنری موجب نشاط اذهان می‌شود؛ بنابراین باید به فکر تولید اثر باشیم. حمایت از اهل قلم هم در این راستا موجب نشاط فرهنگی می‌شود و نشاط فرهنگی خلاقیت‌ها را افزایش و گسترش می‌دهد.
وی درباره اینکه اگر جامعه اهل قلم را ترغیب نکند، گفت: در این صورت نویسندگان اثر جدید خلق نمی‌کنند، درحالی‌که جامعه مخاطبان می‌توانند به پدیدآورنده اثر انگیزه ببخشند و با او به بحث و گفت‌وگو بپردازند. به چاپ اثر تازه نویسنده حساسیت و واکنش داشته باشند و به سکوت او عکس‌العمل نشان دهند. اما به هر حال نویسنده خوب با خواننده رؤیاهایش و منتقد درونش زندگی می‌کند، به این معنی که نویسنده خوب یک‌تنه با همه این‌ها در حال رایزنی است و دائم اثرش را به معرض نقد می‌گذارد. اتفاقاً نویسنده خلاق نویسنده‌ای است که در شرایط سخت به خلق اثر بپردازد.
امینی ادامه داد: نویسندگی ارزان‌ترین و گران‌ترین هنر‌هاست. ارزان از این جهت که نیازمند کاغذ و قلم است و در مقایسه با ملزومات هنر‌های تجسمی و نمایشی کم‌هزینه‌تر است. گران‌ترین هنر است. به این دلیل که نویسنده باید دائم به دنبال کشف رگه‌های طلا در مس وجود خویشتن باشد. برای نویسندگان نخبه و برتر، کشف و استخراج این رگه‌های طلا هیچ ربطی به مشوق‌های بیرونی ندارد. حال این مشوق‌ها جامعه عوام باشد یا خواص.
این شاعر و نویسنده گفت: وظیفه نویسندگان نقد سیاسی و اقتصادی نیست، حتی نمی‌توان رسماً وظیفه‌ای در زمینه نقد ادبی برای نویسنده تعریف کرد. نقد و تحلیل وظیفه منتقد و تحلیل‌گر است. خواه این منتقد و تحلیل‌گر پدیدآورنده اثر خلاق ادبی باشد، خواه نباشد. درباره وضعیت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور، که البته ارتباط مستقیم با نقد ادبی ندارد، باید بگویم همیشه بدون نقشه راه حرکت کرده‌ایم. مسئولان کشوری و متخصصان تحصیل‌کرده و آحاد مردم براساس نقشه راه و الگوی یکدست و هماهنگی عمل نکرده‌اند. در بسیاری از موقعیت‌ها براساس آزمایش و خطا پیش می‌رویم. افکار عمومی هم در اغلب موارد تحت تأثیر عواطف و هیجانات است.
وی در پایان یادآور شد: هجوم اخبار و اطلاعات تشنج‌زا و اضطراب‌آور در شبکه‌های اجتماعی، سازمان تحلیل در ذهن مخاطبان در هر گروه سنی را به هم می‌ریزد؛ از این رو نویسندگان و شاعران باید به دور از این هیاهو به وظایف خود در آگاه‌سازی جامعه عمل کنند.
انتهای پیام