خادمی با اشاره به انتشار کتابی به نام «فقه الزهراء(س)»، بیان کرد: وقتی این اثر را مطالعه کردم، دیدم همه چیز در آن هست، جز فقه الزهرا؛ یک جلد آن شرح و تفسیر حدیث کساء است که ربطی به فقه ندارد و دو جلد دیگر آن هم شامل مباحث دیگری است که فقهی نیست. نمی‌خواهم زحمات دیگران را زیر سؤال ببریم، ولی فقه تعریف خود را دارد، ضمن اینکه تا دوره امام سجاد(ع) کمتر مسائل ملموس فقهی وجود داشته است که کسی بخواهد فقه الزهراء بنویسد.
وی افزود: از دوره امام باقر(ع) به بعد شرایط اجتماعی و سیاسی خاصی رخ داد که سبب اوج تبلور مسائل فقهی شد و از دوره منصور دوانیقی که دوره شدت علیه ائمه(ع) شروع شد، روایات فقهی رو به افول رفته است؛ مثلاً از دوره امام کاظم(ع) تنها دوهزار روایت جمع‌آوری شده است. در دوره امام رضا(ع) نیز تقریباً 800 تا 900 روایت فقهی داریم و از ائمه بعدی نیز کمتر روایت داریم.
خادمی تصریح کرد: بنابر برخی اقوال، روایات زیادی از امام رضا و ائمه بعدی وجود دارد که یا کاملاً تقیه است و یا بخشی از آن تقیه است، لذا مسئولیت فقهای ما بسیار سنگین است تا بتوانیم احکام را به درستی از میان این روایات تبیین کنیم.
انتهای پیام