استاد علی صفایی حائری درباره صفت «اوّاب» می‌گوید: وقتی که خدا می‌خواهد کارنامه‌ی سلیمان را برایش امضا کند می‌گوید «نعم العبد». سلیمان خوب آدمی است، عبد و دانش آموز خوبی است، چرا؟ «انه اوّاب» نعمت‌ها او را به خود جذب نمی‌کرد. اوّاب می‌گویند لقب زنبور عسل است که می‌رود و باز می‌گردد. اوّاب نبودیم غائب می‌شدیم، در مصاف با حوادث حضور خودمان را از دست می‌دادیم، شهید نبودیم. «...يَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ»[آیه 140 سوره آل عمران]