وی افزود: در سال‌های اول انقلاب با وجود کشمکش‌های شدید و درگیری‌های منطقه‌ای فراوان و ناامنی‌های داخلی، احزاب با گرایشات راست تا چپ در کشور فعال بودند. در سال اول انقلاب، 5 انتخابات برگزار شد؛ امروز اگر در هر کشور پیشرفته و تثبیت شده قرار باشد 5 انتخابات برگزار شود، به هیچ وجه قادر نیستند آن را اجرا کنند، زیرا الان برای برگزاری یک انتخابات، بالای یک میلیون نیرو نیاز است.
پورمحمدی اضافه کرد: امام خمینی در آن شرایط سخت و عدم تثبیت نظام، 5 انتخابات برگزار کرد و این رکود مردمی‌ترین و دموکراتیک‌ترین نظام در جهان است و هیچ نظامی شبیه این را نداریم؛ امام با اراده و دکترین مشخص و مبتنی بر اجتهاد مسلم دینی و فقهی و حوزوی اقدام به این کار کردند و مجلس، خبرگان، ریاست جمهوری و قانون اساسی و ... به رأی مردم گذاشته شد.
پورمحمدی با طرح این سؤال که آیا وقتی سخن از رأی مردم است، یعنی مشارکت مردم باید بی‌قاعده و بی‌نظم و در هم آمیخته باشد؟ تصریح کرد: طبیعتاً تمهید مقدمات، تربیت نیرو و برنامه‌ریزی در جامعه متکثری مانند ایران قطعاً لازم است. امروز کشور پنجه در پنجه قدرت‌های استکباری و سلطه‌گر دارد، لذا حتماً باید با برنامه حرکت کند، بنابراین مشارکت مردم باید ساماندهی منظمی داشته و بی‌قاعده و به‌هم‌ریختگی نداشته باشد.
وی افزود: دین در تمامی برنامه‌ها ما را توصیه به نظم و داشتن نقشه راه و تمهید مقدمات و برنامه‌ریزی کرده است؛ از منطق دینی روشن است که ما حتماً وقتی صحبت از رأی مردم می‌کنیم، باید مدل آن هم تعریف شود. لذا قانون اساسی که با عقبه فکری و اجتهادی تدوین شده، حزب را پذیرفته است. همچنین بزرگانی مانند شهید بهشتی، مقام معظم رهبری، شهید باهنر و مرحوم آیت‌الله هاشمی و ... هم حزب جمهوری اسلامی را با نظریه فقهی و دینی ایجاد و اجرا کردند.
دبیر عالی جامعه روحانیت مبارز با بیان اینکه حتی امام اشاراتی در بحث ایجاد حزب جمهوری اسلامی و برخی تشکل‌های دیگر داشتند که بیانگر توجه ایشان به بحث وجود احزاب دینی است، تصریح کرد: بنابراین کلیات پذیرفته شده، ولی باید جزئیات آن به فروع فقهی و «ان قلت و قلت» در حوزه تبدیل و صحت و سقم فقهی آن بررسی شود وگرنه ممکن است این تلقی ایجاد شود که حزب یعنی کسب قدرت و کسب قدرت هم به هیچ وجه مورد تأیید دین نیست.
پورمحمدی با بیان اینکه، حزب‌ها دارای آرمان، مرامنامه، اساسنامه، تشکیلات حزبی و ... هستند، اظهار کرد: این سؤال مطرح است که اگر نسبت به کلیت نظام نظرات مخالفی داشتند، آیا باید اجازه کار داشته باشند یا خیر؟ از طرفی مباحث سیاسی صرفاً فقهی هم نیست و کلام و فلسفه سیاسی و منطقة‌الفراغ هم در آن مؤثر است، لذا باید در دروس حوزه تبیین شود.
وی اضافه کرد: احزاب در ایران مشکلات زیادی دارند؛ فرهنگ جمعی ما در کل ضعیف است و البته همه ریشه‌های آن هم فرهنگی نیست، زیست‌بوم ایران و مناطق مختلف طبیعی و ... هم دخیل است. از طرفی 200 حزب داریم و حتی نشریات و انجمن‌های علمی، فرهنگی و صنفی هم کار سیاسی می‌کنند.
پورمحمدی ادامه داد: باید بازنگری جدی به حوزه رفتار سیاسی در کشور داشته باشیم و مدل روشنی را برای فعالیت سیاسی بر اساس قانون اساسی و مبانی دینی تعریف کنیم؛ البته صاحبنظران علوم سیاسی غربی هم ایراد زیادی به فعالیت‌های حزبی می‌گیرند، اما مدل جایگزین و بدیلی نداریم که مشکلات کمتری داشته باشد.
دبیر عالی روحانیت مبارز اظهار کرد: نظام اسلامی ما چون پدیده نوظهور است، حزب‌های زیادی درست کرده‌ایم، اما نظریه فعالیت حزبی به خصوص از منظر درون دینی و فقهی درست نکرده‌ایم و امیدواریم کتاب «درآمدی بر فقه تحزب در نظام اسلامی» فتح بابی در مورد فروعات این مسئله باشد و صاحبنظران نظراتشان را عرضه کنند.
وی افزود: ما هر دوسال یکبار انتخابات داریم و در این مسیر مشکلات جدی وجود دارد، دین ما هم مبتنی بر تعقل، دانش و نظم شکل گرفته است، لذا برای حل این مشکلات باید نظام مقبول شریعت برای فعالیت سیاسی را تبیین و تحلیل و نظریه‌پردازی کنیم.
پورمحمدی با بیان اینکه انتخابات آمریکا که خودشان را سرآمد دموکراسی و حزب‌گرایی می‌دانند، گویای ضعف‌های نظام حزبی است، تصریح کرد: به لطف خدا قداره‌بند بی‌هویت و بی‌شخصیت، با تحقیر از کاخ سفید بیرون انداخته می‌شود و افراد جدیدی که هم سر کار می‌آیند، بدانند که ملت ما همچنان ایستادگی خواهد کرد و خداوند هم وعده نصرت داده است.
انتهای پیام