قیام روح علیه جسد خویش

در دعای روز اول ماه مبارک رمضان آمده است:

بِسمِ ‌ِاللّهِ الرَّحمنِ الرِّحیم
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ صِيَامَ الصَّائِمِينَ
وَ قِيَامِي فِيهِ قِيَامَ الْقَــائِمِـــينَ
وَ نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَــــةِ الْغَافِلِينَ
وَ هَبْ لِي جُرْمِي فِيهِ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ
وَاعْفُ عَنِّي يَا عَافِياً عَنِ الْمُجْرِمِينَ

خدايا! روزه‌ام را در اين ماه، روزه روزه‌داران قرار ده
و شب‌زنده‌داری‌ام را شب‌زنده‌داری شب‌زنده‌داران
و بيدارم كن در آن، از خواب بی‌خبران
و ببخش گناهم را در آن اى معبود جهانيان
و از من درگذر اى درگذرنده از گنه‌کاران

امروز روز اول از ماه مبارک رمضان است و در این آغاز راه، با خدای خود عهد و پیمان می‌بندیم که روزه ما از جنس روزه روزه‌داران واقعی باشد. چراکه روزه، تنها گرسنگی کشیدن نیست و اثرات آن باید همه وجود ما را در بر ‌گیرد و برخاستن‌مان و قیام‌مان هم قیام و برخاستنی از سر همه منیت‌ها و تمنیات باشد، ایستادنی بر بالای همه جبرها و عادت‌ها و تحمیل‌هایی که ما را به بند کشیده‌اند؛  قیام علیه خود، قیام روح علیه جسد خویش! و شرایط ورود به این ماه را به خود تذکر می‌دهیم، که بیداری است و بخشش. و وضعیت خویش را متذکر و یادآور می‌شویم، که مجرمیم.

دعای امروز نوعی غسل ورود به این ماه است؛ شستشو، تغسیل روح! و اعتراف است در نزد دوست و طلب عفو و گذشت از وضعیتی که به آن مبتلاییم. آری! با این عفو‌خواهی و نامیدن خداوند به نام عفو‌کننده مجرمین، بر تردیدها فائق آمده، به خود جرئت ورود به این ماه عزیز را می‌دهیم.

یادداشت از زنده‌یاد داریوش اسماعیلی