در جامعه‌های بشری _حتی جامعه‌های کوچک و بدوی_ همیشه فساد از قشرهای بالا و افراد مقتدر و صاحب‌مقام و فزرندان و خاندان آنها، به سوی قشرهای متوسط و پایین سرازیر می‌شود و نفوذ می‌کند. چون فساد از دو چیز پدید می‌آید: بسیار داشتن (تکاثر) و کم داشتن (فقر) و سبب فقر فقیران _به نصّ آیات و احادیث_ توانگریِ حق‌شناسِ جلاد مسلک و تورم آفرین است. [علامه محمدرضا حکیمی، امام در عینیت جامعه]