به گزارش ایکنا از فارس، بعضى خيال مىكنند اينكه افضل اعمال انتظار فرج است، به اين معناست كه انتظار داشته باشيم امام زمان (عجّل‌اللَّه تعالى فرجه) با عدهاى كه خواص اصحابشان هستند يعنى 313 نفر و عدهاى غير خواص ظهور كنند، بعد دشمنان اسلام را از روى زمين بردارند، امنيت و رفاه و آزادى كامل را برقرار كنند، آن‌وقت به ما بگويند بفرماييد.
ما انتظار چنين فرجى را داريم و مىگوييم افضل اعمال هم انتظار فرج است! (يعنى بگير و ببند، بده به دست من پهلوان). نه، انتظار فرج داشتن يعنى انتظار در ركاب امام بودن و جنگيدن و احياناً شهيد شدن، يعنى آرزوى واقعى و حقيقى مجاهد بودن در راه حق، نه آرزوى اينكه تو برو كارها را انجام بده، بعد كه همه كارها انجام شد و نوبت استفاده و بهره گيرى شد آن وقت من مى‌‌آيم!
انتظار فرج داشتن يعنى واقعاً در نيت ما اين باشد كه در ركاب امام زمان(عج) و در خدمت ايشان دنيا را اصلاح كنيم.
در زيارت اباعبداللَّه(ع) مىگوييم: «يا لَيْتَنا كُنّا مَعَكَ فَنَفوزَ فَوْزاً عَظيماً» (كه براى ما يک ورد شده و به معناى آن هم توجه نمىكنيم) يا اباعبداللَّه! اى كاش ما با تو بوديم و رستگارى عظيم پيدا مىكرديم. معنايش اين است كه اى كاش ما در خدمت تو بوديم و شهيد مىشديم و از راه شهادت، رستگارى عظيم پيدا مىكرديم.
آيا اين ادعاى ما از روى حقيقت است؟ افرادى هستند كه از روى حقيقت ادعا مىكنند ولى اكثر ما كه در زيارتنامهها میخوانيم، لقلقه زبان است.
منبع: مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آزادى معنوى)، جلد 23، صفحه: 598-597، با تلخیص و ویرایش جزئی.
انتهای پیام