صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۰۲۴۳۲۸
تاریخ انتشار : ۰۸ دی ۱۴۰۰ - ۰۸:۳۷

تلاوت حسین فردی، قاری بینالمللی کشورمان از آیات 46 تا 69 سوره مبارکه الرحمن را می‌بینید.

به گزارش ایکنا، این تلاوت دهم آذرماه در نخستین جلسه «تلاوت و استماع قرآن کریم» در مجتمع امام خمینی(ره)، حسینیه الزهرا(س) اجرا شده است.
 
 
 
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿۴۶﴾

و هر کس را که از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۷﴾

پس کدامیک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾

که داراى شاخسارانند

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۹﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ ﴿۵۰﴾

در آن دو [باغ]دو چشمه روان است

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۱﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

فِیهِمَا مِنْ کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿۵۲﴾

در آن دو [باغ]از هر میوه‏ اى دو گونه است

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۳﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

مُتَّکِئِینَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ ﴿۵۴﴾

بر بسترهایى که آستر آن‌ها از ابریشم درشت‏بافت است تکیه آنند و چیدن میوه [از]آن دو باغ [به آسانى]در دسترس است

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۵﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۵۶﴾

در آن [باغ‌ها دلبرانى]فروهشته‏ نگاهند که دست هیچ انس و جنى پیش از ایشان به آن‌ها نرسیده است

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۷﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۵۸﴾

گویى که آن‌ها یاقوت و مرجانند

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۹﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ﴿۶۰﴾

مگر پاداش احسان جز احسان است

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۱﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿۶۲﴾

و غیر از آن دو [باغ]دو باغ [دیگر نیز]هست

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۳﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

مُدْهَامَّتَانِ ﴿۶۴﴾

که از [شدت]سبزى سیه‏ گون مى ‏نماید

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۵﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿۶۶﴾

در آن دو [باغ]دو چشمه همواره جوشان است

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۷﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید

فِیهِمَا فَاکِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿۶۸﴾

در آن دو میوه و خرما و انار است

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۹﴾

پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید
انتهای پیام