صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۰۴۲۶۴۳
تاریخ انتشار : ۲۳ اسفند ۱۴۰۰ - ۱۰:۱۹

همانطوری که آیات قرآن مفسّر یکدیگرند، روایات مفسّر یکدیگزند، ادعیه مفسّر یکدیگرند. در این مناجات شعبانیه راه ناز را هم به ما نشان داد. این هم سفارش کردند که «مناجات شعبانیه»، مناجات ائمه (ع) است. در آنجا هم نیاز هست، هم ناز. آن نازش این است که خدایا! «ان اخذتنی بذنبی اخذتک بعفوک». خدایا! اگر در قیامت به من بگویی چرا گناه کردی، می گویم چرا تو نبخشیدی؟! این راه ناز است. ما اینجور هم می توانیم با خدا حرف بزنیم. این را البته علی و اولاد علی (ع) می گویند، مناجات شعبانیه مناجات آنهاست! «الهی ان اخذتنی بذنبی اخذتک بعفوک» به من بگویی چرا گناه کردی، من هم می گویم چرا تو بخشیدی؟ [آیت‌الله عبدالله جوادی آملی]

انتهای پیام