صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۰۴۶۶۶۰
تاریخ انتشار : ۱۶ فروردين ۱۴۰۱ - ۰۳:۱۰

در ماه مبارک رمضان این «دعای افتتاح» یک گوشه‌ای از مسأله «ناز» را مطرح کرد. این دعای افتتاح است که هر شب بعد از افطار خوانده می‌شود؛ (اللّهمّ انّی افتتح الثناء بحمدک). در آنجا بعد از چند جمله می‌خوانیم که (مدّلاً علیک). من می‌خواهم با تو اِدلال کنم، دَلال کنم؛ «دلال» یعنی قنج و ناز! خدایا! من می‌خواهم با تو ناز کنم، تا کی نیاز کنم؟! حالا که تو ما را راه دادی به عنوان ضیافت، در ماه مبارک رمضان روزه می‌گیریم و ضیف تو هستیم؛ حالا که مهمان تو هستیم و تو مضیف ما هستی، می‌خواهیم با تو ناز کنیم. انسان (در این مرحله) یا دوست خداست یا خدا دوست او؛ در این فضای محبت، ناز جا دارد. [درس خارج فقه؛ قم؛ ۱۳۹۷/۰۲/۰۵]

 

انتهای پیام