یکی از چیزهایی که می‌پرسند این است؛ از خدا بترسیم یا از مردم؟ از خدا حیا کنیم یا از مردم؟ جواب؛ از هر دو اما اصل ترس از خداست. ترس از مردم نباید بر ترس از خدا غلبه کند. از مردم برای غیر خدا نترسیم، برای اینکه مردم ناراحت نشوند خدا را ناراحت نکنیم؛ لاَ طَاعَةَ لِمَخْلُوق فِي مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ.
قرآن می‌فرماید حتی اگر پدر و مادر، شما را به شرک دعوت کردند نپذیر اما به درشتی هم با آنها سخن نگو، قرآنی که اینگونه با ما صحبت می‌کند می‌گوید درشتی نکن اما دعوت آنها به شرک را هم نپذیر.
حق الناس مقدم و هم مقدمه حق‌الله است.
خداست که در قیامت به خوب و بد عمل ما رسیدگی می‌کند و باید برای پاسخگویی به او خود را آماده کنیم. هیچ مخلوقی پاسخگوی کردار مخلوق دیگر در پیشگاه خالق نیست.
علی(ع) فرمود؛ لاتکن ممن یخشی الخلق فی غیر ربه ولایخشی ربه فی خلقه؛ مباش از کسانی که در غیر خدا از مردم می‌ترسد، اما از خدا درباره مردم پروایی ندارد. از خدا بترسیم و از خدا بترسیم و از خدا بترسیم.