صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۱۳۲۸۶۳
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱۴۰۲ - ۱۰:۲۹
سوره‌های قرآنی/ 42

برای انسان مؤمن ویژگی‌های بسیاری ذکر شده است که هر کدام دارای اهمیت بسیاری است. مشورت کردن با دیگران از جمله این ویژگی‌هاست؛ اما به نظر می‌رسد این ویژگی اهمیت خاصی دارد چرا که نام یکی از سوره‌های قرآن، به این عنوان اختصاص پیدا کرده است.

به گزارش ایکنا، چهل و دومین سوره قرآن کریم شوری (شورا) نام دارد. این سوره که 53 آیه دارد، در جزء بیست و پنجم قرار گرفته است. شورا که سوره‌ای مکی است، شصت و دومین سوره‌ای است که بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده است.

علت نامگذاری این سوره به «شوری»، استفاده از این واژه به عنوان یکی از صفات مؤمنان در آیه ۳۸ است. در این آیه آمده است: «وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَ‌بِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُ‌هُمْ شُورَ‌ى بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَ‌زَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ: و كسانى كه [نداى] پروردگارشان را پاسخ [مثبت] داده و نماز برپا كرده‌اند و كارشان در ميانشان مشورت است و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌كنند».

موضوع محوری و هدف اصلی سوره شوری، مسئله وحی است و بیان آیات توحیدی و صفات مؤمنان و کافران و چگونگی معاد آنان از دیگر اهداف سوره است.

توصیه به استقامت رسول خدا(ص) در امر تبلیغ دین، دعوت مردم به سوی خدا، وحدت ادیان آسمانی، نهی مردم از تفرقه و اختلاف در دین خدا، عفو لغزش‌های دیگران و غلبه بر خشم خود از دیگر موضوعات این سوره است.

در سوره شوری به مباحثی مانند مسئله توحید، معاد، توبه، توبه‌پذیری خداوند و امر به مشورت و همکاری در امور جامعه و حکومت نیز اشاره شده است.

موضوعات این سوره را می‌توان به چهار بخش تقسیم کرد:

  • بخش اول كه مهم‌ترين بخش اين سوره را تشكيل مى‌دهد، در مورد وحى و ارتباط خداوند با پيامبران است. این موضوع در تمام بخش‌های سوره شورا دیده می‌شود.
  • بخش دوم اشاراتى است به دلایل توحيد و نشانه‌های خداوند در جهان آفرینش.
  • بخش سوم نیز به مسئله معاد و سرنوشت كفار در قيامت می‌پردازد.
  • در نهایت در بخش چهارم این سوره به مباحث اخلاقى همچون استقامت، توبه، عفو، گذشت، شكيبايى و فرونشاندن خشم اشاره و به آن‌ها دعوت می‌کند و از صفات ناپسندی مانند لجاجت، دنيا پرستى و غرور نهى مى‌كند.
انتهای پیام
نظرات بینندگان
ناشناس
|
|
۱۷:۱۰ - ۱۴۰۲/۰۸/۰۸
خوب بود