شور و هیاهو و بروبیا‌ها چندین روز پیش از عید قربان در مناطق ترکمن نشین خراسان‌شمالی آغاز می‌شود و همگان در تکاپوی میزبانی از عید بندگی هستند و بازار البسه و شیرینی‌جات این خطه از شمال شرق کشور داغ می‌شود و هر کسی با خرید لوازم عید قربان سعی در خلق لحظاتی زیبا را دارد.
این روز‌ها همه چیز برای عید قربان یا همان «قربانلق» مهیاست تا ترکمن‌ها بساط یک روز به یادماندنی را فراهم کنند و در این عید مذهبی در‌ها را می‌گشایند و جلوه‌های زیبایی از میزبانی مهمانان خلق میکنند و اینجا است که با تحفه‌ای از گوشت قربانی بساط خوان الهی را می‌گسترانند و هر کسی به فراخور توان مالی خود دیگران را در شادی خود شریک می‌کند.
عیدی که در بین ترکمنان سنی مذهب خراسان شمالی با رسومی، چون قربانلق (قربانی)، قربانشور (دور کردن نحس) و پخت نان سنتی همچنان پابرجا است.
زنان ترکمن از چند روز مانده به عید قربان اقدام به پختن نان روغنی مخصوصی به نام قتلمه و بیشمه میکنند که آن را در بین همسایگان و آشنایان تقسیم کنند و همچنین از آن در کنار آجیل، میوه و شیرینی برای آراستن سفره عید نیز استفاده میکنند.
صبح روز عید قربان، مردان ترکمن و حتی کودکان با بر تن کردن لباس‌های نو و آراسته به سوی عیدگاه رهسپار می‌شوند تا نماز عید را با شکوه هر چه تمام‌تر برپا کنند.
بنابر اعتقاد ترکمن‌های این منطقه قربانی کردن برای خانواده‌هایی که دارای استطاعت مالی هستند، واجب شمرده می‌شود و بر این اساس گاهی، در بعضی از خانواده‌ها قربانی را بر زن و مرد خانواده به طور جداگانه واجب می‌دانند.
بعد از قربانلق، گوشت قربانی به چند قسمت تقسیم می‌شود و بخشی از آن بین نیازمندان، بخشی جهت پذیرایی از میهمانان و جماعت مسجد مورد استفاده قرار می‌گیرد و با قسمت باقی‌مانده نیز غدای محلی تحت عنوان «قورمه شوری» تهیه میکنند.
انتهای پیام