به گزارش ایکنا از مازندران، هرچند واقعیت مصائب آل الله و شهادت حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و اسارت خاندانش در کربلای سال ۶۱ هجری قمری به حدی است که نمی‌توان آن را به تصویر کشاند، اما به منظور ماندگاری و اثرگذاری بیشتر آن، مؤمنان، شیفتگان و پیروان راستین راه سیدالشهدا (ع) سال‌ها است که با بهره‌گیری از هنر، بخشی از تاریخ روایی کربلا را در قالب تعزیه به منصه ظهور و بروز برسانند.
آیین تعزیه‌خوانی در دودانگه ساری با قدمتی بیش از ۱۵۰ سال سابقه دارد و هر ساله پس از روز عاشورا در حیاط مسجد روستای تلاوک، مشرف بر دشت فریم برگزار می‌شود.
این آیین کهن تنها به بازسازی صحنه‌ای از وقایع عاشورای ۶۱ هجری با تلفیقی از شعر شاعران بومی و ملی و در قالب رجزخوانی‌های امام، فرزندان، خاندان و یارانش و از سویی لشگریان ملعون یزید می‌پردازد.
اذن جهاد حضرت علی اکبر (ع) و شهادتش، طلبیدن آب از سوی امام (ع) برای طفل ۶ ماهه و نحوه شهادت رساندن علی اصغر (ع) با تیر سه شعبه، اذن یاران حضرت برای جهاد و شهادتشان، اذن همراهی ملائک و جنیان برای یاری حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و نپذیرفتن از سوی امام (ع)، اذن حیوانات از جمله شیر برای یاری فرزند دخت رسول الله در مقابله با دشمنان دین خدا و منع کردن آنان توسط امام (ع)، شهادت جانسوز قاسم بن الحسن (ع)، شهادت امام حسین (ع) و آتش کشاندن خیام امام و یارانش، بریدن گوش و غارت گوشواره و اموال، کشیدن چادر از روی زنان اهل بیت (ع) و ظلم و اسارت خاندان از عناوین تعزیه عاشورایی دیار دودانگه ساری در روستای تلاوک به‌شمار می‌رود.
این آیین هر ساله پس از روز عاشورا در حیاط مسجد روستای تلاوک مشرف بر دشت فریم برگزار می‌شود که شیفتگان و علاقه‌مندان به این آیین نمایشی در شرح وقایع کربلا را از اقصی نقاط استان برای تماشا به سوی خود می‌کشاند.