این کتاب شامل هشت گفت‌وگوی نویسنده با خود (حدیث نفس) درباره بعضی مشکل‌ها و مسائل زمان است.
هشت فصل این کتاب عبارتند از: فلسفه و سیاست، آینده، تفکر و آزادی، تاریخ و انسان، تاریخی بودن فهم و خرد، آغاز فلسفه، فیلسوفان و فلسفه‌ها، سودمندی و بی حاصلی فلسفه و پیشرفت و توسعه نیافتگی.
استاد داوری اردکانی در بخشی از مقدمه این کتاب آورده است: «شاید بزرگترین این مشکل‌ها غرور قدرت کاذب و مخرب و احساس بی نیازی از تفکر باشد. وقتی قطار تکنولوژی بیش از هر زمان دیگری سرعت گرفته است و همه چیز به حکم ضرورت در حال دگرگونی سریع است، خاطر‌ها پریشان می‌شود و مجالی برای فکر کردن نمی‌ماند و در این شرایط، تفکر که با صبر و سکون و آزادی ملازمت دارد دشوارتر می‌شود. برای فکر کردن باید آرامش و طمأنینه داشت، اما اکنون زمان، زمان قحط آرامش است. نویسنده در این دفتر نمی‌خواسته است سیر اجمالی فلسفه از ابتدا تاکنون را بنویسد، بلکه نظر به مقام فلسفه در تاریخ -و بخصوص در دوران تجدد- داشته و می‌خواسته است بداند که اکنون چه وضعی دارد و آینده‌اش چیست. نویسنده در مقدمه تصریح می‌کند که اگر نام کتاب را گفتوگوهایی با سایه‌ام گذاشته‌ام از آن روست که حاصل دل‌مشغولی‌هایم با فلسفه و پرسیدن مدام از خود و انتظار پر از خلجان گشایش راهی به سوی آن بوده است.»
کتاب «گفتوگوهایی با سایه‌ام» در ۳۸۸ صفحه در تیراژ ۱۰۰۰ نسخه توسط انتشارات پگاه روزگار نو منتشر شده است.