این آیین معنوی هر که به شماره ۳۲۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است هر ساله در روز تاسوعای حسینی در خرم‌آباد برگزار می‌شود، زنان خرم‌آبادی به یاد اسارت حضرت زینب‌کبری(س)، با پای برهنه و با نقابی بر صورت، حرکت کرده و چهل شمع در خانه‌هایی که در آنها باز است، روشن می‌کنند که در این آیین معنوی به خانه‌هایی که شمع در آنها روشن می‌شود، منبر گفته می‌شود.
این بانوان در سقاخانه‌ها و یا هر مجلسی که مراسم روضه‌خوانی در آن برپاست، اندکی توقف می‌کنند و شمعی روشن کرده و نقل و یا قندی نیز در آنجا می‌گذارند، سپس به مجلس و منبر بعدی می‌روند و این عمل را تا چهل منزل انجام می‌دهند و حاجت خود را می‌خواهند، البته این مراسم توسط زنان برگزار می‌شد اما امروزه مردان نیز به انجام آن تمایل دارند.
این آیین ابتدا در بروجرد متداول بوده و با مهاجرت بروجردی‌ها به خرم‌آباد و سکونتشان در محله «چهل دختران» این آیین در خرم‌آباد هم مرسوم شده است.
شرکت‌کنندگان در این آیین در شهر خرم‌آباد به ویژه محله‌های قدیمی این شهر در طول برگزاری مراسم با حضور در چهل‌منبر مختلف چهل حبه قند یا نقل را در این محل‌ها به‌جای گذاشته و در منزل چهلم، برای ادای دین خود، قند و یا وسیله‌ای کوچک از این منزل برمی‌دارند.
همچنین برخی از بانوان لرستانی نیز در آخرین حسینیه یا سقاخانه آخرین شمع خود را روشن می‌کنند و با برداشتن یک شمع از آن منبر به انتظار برآورده شدن حاجت خود تا تاسوعای آینده می‌مانند.