حجت‌الاسلام سیدمهدی محمودی؛ پژوهشگر حوزه دین در گفت‌وگو با ایکنا می‌گوید: وقتی شیخ طوسی در سال ۴۴۸ قمری در ناآرامی‌های شدید از بغداد فرار می‌کند و به نجف پناه می‌برد در ۱۲ سالی که در نجف ساکن بوده، یعنی در زمان سلجوقیان که شیعیان دیگر نتوانستند شعائر شیعی را اظهار کنند و درگیری‌ها از بین رفت، کتاب مصباح المتهجد را بازنگری و تحریر دومی از این کتاب را ارائه می‌کند؛ ایشان کاستی‌های زیارت عاشورا را در تحریر دوم جبران می‌کند. بر این باورم که نسخه نقاش رازی از روی نسخه بغداد مصباح المتهجد کتابت شده است؛ اما سایر نسخه‌های مصباح از روی نسخه نجف استنساخ شده و علت اختلاف نسخه‌ها، تقیه شیخ طوسی بوده است.