حضرت محمد(ص) به حکم پیوند رسولانه‌اش با آسمان، مهار حرکت تاریخ را در دست گرفت و گسترش تمدنی را رقم زد که وضعیت عینی پیرامون او هرگز نمی‌توانست آن را به ارمغان آورد. آنچه به دست رسول خدا(ص) امکان تحقق یافت، می‌تواند به‌دست راهبر منتظَر نیز تحقق یابد؛ راهبری که از اهل‌بیت(ع) اوست و خود او به وجودش بشارت داده و از نقش بزرگش سخن گفته است. [پژوهشی درباره امام مهدی(عج)، ص٨٧-٨٨]
