اما این نمی‌تواند توجیه و عذری برای ترک دین باشد، نمی‌تواند توجیهی برای طفره رفتن از یاری دین و تنبلی در حمایت از دین باشد، هرگز!
ارزش زندگانی با دین است، دین زيور زندگانی است.
اگر کسی تنبل باشد می‌گوید: این رویارویی برای من گران تمام می‌شود و او عاشق فراخی زندگانی است و از مسئولیت‌هایش طفره می‌رود
نه هرگز این عذر قابل قبول نیست.
بنابراین در ادامه آیه ضمیمه می‌کند: «و هر کس از شما از دین خود برگردد، هیچ عذری پذیرفته نمی‌شود(۲۱۷ بقره)».
این کلمه‌ای است که قرآن کریم فرمود و تا به امروز نیز آن را تکرار می‌کند:
«در (دوستی با دشمنان)، بر یکدیگر پیشی می‌گیرند و می‌گویند: «می‌ترسیم حادثه‌ای برای ما اتفاق بیفتد (و نیاز به کمک آنها داشته باشیم!)» (۵۲ مائده)
این منطق امروز وجود دارد، این آمریکا است! بر اساس توصیف شخصی كه می‌گوید: آمریکا پروردگار دوم ماست!
برخی این بهای سنگین را توجیه قرار می‌دهند، این بها می‌تواند سنگین باشد بله
اگر شما [در رویارویی با دشمن] درد و رنج می‌بینید، آنان نیز چون شما
درد و رنج می‌بینند (۱۰۴ نساء).