در باب حقیقت امل، علمای اخلاق می‌فرمایند: حقیقت امل عبارت از یک حالت نفسانی است، لذا این امل و آرزو که تعبیر کردیم، یا رجاء و امید هم این گونه هستند که صفتی از برای نفس هستند؛ یعنی صفت نفس هستند. البته حقیقتش این است که یک حالت بهجت و سروری است که برای نفس حاصل می‌شود. خوب دقّت کنید که امل و رجاء حالت بهجت و سروری هستند که از سببِ خاصی برای نفس حاصل می‌شود که اسمش را حالت می‌گذارند. چه موقع این حالت بهجت و سرور برای نفس حاصل می‌شود که اسمش را علمای اخلاق امل می‌گذارند؟ آنگاه که انسان تصور تحقق شیئ محبوب خودش را می‌کند و در این رابطه قرار می‌گیرد؛ این حالت به او دست می‌دهد. [آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی(ره)]