بنابراین، نیرو‌های مسلح ما باید با صلابت و قاطعیت از ملت ایران، انقلاب اسلامی و همه محرومان و مظلومان عالم دفاع کنند. اگر حتی لحظه‌ای فرصت به دشمن بدهیم، خود را بازسازی کرده و با حمله‌ای دیگر، مانع پیشرفت و عزت ملت ما خواهد شد. متن این گفتوگو را در ادامه می‌خوانید؛
پرتکرارترین واژه در ادبیات حضرت امام خمینی(ره)، کسی که ما را به عزت، آزادی و استقلال رهنمون کرد، «وحدت» است. وحدت، کلیدواژه‌ای‌ست که امروز نیز رهبر معظم انقلاب بر آن تأکید دارند. اگر ملت ایران و جبهه حق، در سطوح داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی به وحدت کلمه برسند، این امر مساوی با زوال جبهه کفر، شرک و شرارت خواهد بود.
در مقابل تجاوزات رژیم صهیونیستی که نماد جبهه کفر و ظلم است، مقاومت ملت ایران و محور مقاومت، پیام جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی است که می‌گوید: می‌توان با اتکا به مردم، ایمان، ارزش‌های الهی و بدون وابستگی به قدرت‌های استکباری، مسیر پیشرفت، آبادانی و سعادت دنیا و آخرت را طی کرد.
این همان پیام جدیدی است که امام راحل به دنیا دادند و از آن زمان، جبهه استکبار نتوانسته با آن کنار بیاید؛ چرا که این پیام، انحصار استعماری‌شان را به چالش کشیده. بحث‌های هسته‌ای و موشکی بهانه‌ای بیش نیست؛ اصل مشکل آنها با ماهیت پیام ماست؛ پیامی که انسان را به عدالت، استقلال، معنویت و توحید دعوت می‌کند، اما آنها نخواهند توانست این مسیر را متوقف کنند؛ زیرا اراده خداوند بر آن قرار گرفته که به دست ملت مؤمن ایران، راه برای حاکمیت عدالت جهانی و ظهور مهدی موعود(عج) هموار شود.
مبارزه با ظلم و ستم، یک وظیفه وجدانی، انسانی و الهی است و انسانی که در برابر ظلم نمی‌ایستد، از مسیر انسانیت خارج شده. اگر در برابر ظلم سکوت کنیم، دچار ظلمت و تاریکی خواهیم شد و با ظالم هم‌نوا می‌گردیم. درست است که ایستادگی در برابر ظلم هزینه دارد، اما این هزینه، سرمایه‌گذاری برای نابودی ظلم و تحقق عدالت است.
در دوران دفاع مقدس، ما جلوه‌ای آشکار از حاکمیت معنویت را دیدیم؛ جایی که سرنوشت جنگ را نه صرفاً تجهیزات و توان نظامی رزمندگان، بلکه ایمان، باور، و دعا‌های آنان و ملت مؤمن ما تعیین کرد. پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «علیکم بسلاح الأنبیاء»؛ یعنی ای مسلمانان، بر شما باد که از سلاحی که پیامبران استفاده می‌کردند، بهره ببرید. وقتی از ایشان پرسیدند سلاح پیامبران چیست؟ فرمودند: «الدعاء»؛ سلاح اصلی پیامبران و اولیای الهی دعا و ارتباط با مبدأ هستی بوده است.
خداوند متعال نیز وعده داده: «إن تنصروا الله ینصرکم»؛ اگر شما خدا را یاری کنید، یعنی به وظیفه بندگی خود عمل نمایید، خدا نیز شما را در عرصه‌هایی که فراتر از توان و قدرت شماست، یاری خواهد کرد. همچنین فرمود: «ادعونی أستجب لکم»؛ از من بخواهید تا اجابت کنم. این دعا و ارتباط با خداوند است که ما را تا به امروز سر پا نگه داشته؛ وگرنه سلاح دشمن شاید قوی‌تر و پیشرفته‌تر باشد، اما آنچه دل ما را قرص و محکم می‌کند و ما را از اضطراب، ناامیدی و یأس دور نگه می‌دارد، همان رابطه با خداوند است.
نتیجه این اتصال به مبدأ هستی همان است، که قرآن می‌فرماید: چه بسیار گروه‌های اندکی که به یاری خداوند بر گروه‌های بسیاری پیروز شدند. این حقیقتی است که هم در کلام شنیدیم و هم در میدان تجربه‌اش کردیم.
انتهای پیام