در این پست آمده است؛ ناکامی دشمن در نیل به اهدافش، از جمله در گرو دو عنصر بود: نخست، موشک‌هایی که، چون شهاب ثاقب از لایه‌های دفاعی گذشتند و زمین دشمن را سوختند و دو دیگر، شعور تاریخی مردمان این دیار که پهنه زمان را درنوردیدند و لایه‌های هویتی خود را به هم دوختند.
این دومین عنصر، درسی به ما آموخت که می‌سزد آن را در مراکز آموزشی به بحث و فحص بگذاریم و نسل‌های آتی را با آن بپروریم. شکاف هویتی، زخمی است که از دیر زمان، بر پیکر تاریخ ایران خون‌چکان بوده است. اسلامیت و ایرانیت، در دو سوی این شکاف هویتی لانه کرده و هر زمان، با تورم یکی، دیگری به حاشیه رانده شده و بنیه مردمان را به تحلیل برده است.
رمز بزرگ پیروزی در این جنگ، غلبه بر این شکاف هویتی بود. ایران با همه موجودیتش، یکپارچه شد و فرهنگ باستانی و فرهنگ اسلامی، چون تار و پودی در هم تنیدند و حیات ملت را بازخریدند.
اکنون بر معلمان، کتاب‌ها و گفت‌و‌گو‌های کلاسی است که این درس را هزارباره به بحث بگذارند و از این میثاق نوظهور نگذرند و مجالی برای بازگشایی زخم دیرین نگذارند.
انتهای پیام