در این مجال می‌خواهم درباره ارزش و مقام حاملان قرآن و سیره کسانی که در رکاب پیامبر(ص) و در منزل وحی مأنوس با اولیای الهی بودند چند نکته ارائه کنم.
در روایت شریفه‌ای از وجود مبارک پیامبر(ص) داریم که حضرت فرمودند: حمله القرآن هم المحفوفون برحمت الله. یعنی حاملان قرآن و کسانی که با قرآن و آن حقیقت مجرد ممزوج شده است یا افرادی که به قرآن احترام گذاشته و مانوس هستند و از آن اطاعت می‌کنند حضرت فرمودند: الملبوسون بنور الله؛ لباس نور الهی بر تن کرده‌اند. لباس هم حافظ و هم ساتر انسان و هم زینت انسان است بنابراین کسانی که با قرآن مانوس هستند هم از زشتی‌ها محفوظ هستند و هم محافظ آنان در برابر حملات دشمن است و در عین حال زینت آنان در زندگی دنیوی و اخروی است.
در ادامه روایت فرمود: تحببوا الی الله بتوقیر کتابه، یزدکم حبا و یحببکم الی خلقه؛ یا حاملان قرآن و ای کسانی کنه با قرآن مانوس هستید شما به واسطه احترام به کتاب خدا و عمل به فرامین الهی کاری کنید که محبوب خدا قرار بگیرد و با انس بیشتر با قرآن، محبوب بودن در درگاه الهی را بیشتر برای خود جلب کنید و قطعا کسی که محبوب محبوب شد در بین مخلوقات الهی هم محبوب خواهد شد.
در ادامه حضرت فرمودند: یدفع عن مستمع القرآن شرالدنیا و الاخره. نه تنها حاملان قرآن بلکه کسانی که مستمع آیات قرآن هستند خداوند به برکت قرآن شر دنیا و آخرت را از آنان دفع می‌کند؛ عنایت داشته باشید در جامعه‌ای که قرآن، حاکم بر آنان باشد خداوند شر دنیا و شر شیاطین دنیوی و اخروی را از آنان دفع خواهد کرد. در ادامه فرمودند: يُدفَعُ عن قارئِ القرآنِ بَلاءُ الدنيا و يُدفَعُ عن مُستَمِعِ القرآنِ بَلاءُ الآخِرَةِ؛ کسی که زیبا قرآن بخوان و تالی قرآن باشد نه فقط قاری قرآن زیرا کسی قرائت قرآن می‌کند که عامل به قرآن باشد و آیه‌ای می‌خواند آنچنان عامل باشد که اثر نفس او به دیگران منتقل شود و دیگران را هم تحت تأثیر قرار دهد.
لذا فرمودند: مَنِ استَمَعَ آيَةً مِن القرآنِ خَيرٌ لَهُ مِن ثَبِيرٍ ذَهَبا؛ خدا در ابتدای روایت فرمود خداوند از تالی قرآن همه گرفتای‌های آخرت را دفع می‌کند و دراین جا به برکت استماع قرآن اشاره کرده و فرموده است شنیدن یک آیه قرآن بهتر از کوه سبیل است اگر از طلا باشد.
و لتال آیه کتاب الله خیر من تحت العرش؛ برای کسی که یک آیه از آیات قرآن تلاوت کند بهتر از آن چیزی است که تحت عرش الهی است؛ گویی اگر همه هستی را به او بدهند از ارزش یک آیه از آیات قرآن کمتر است.
بنابراین اهتمام فراوان به قرآن، سیره‌ای برای اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و برای کسانی است که با اهل بیت(ع) و در بیت ولایت با ایشان مانوس بودند؛ داستانی را برای فضه(س) نقل می‌کنند که ایشان همه چیز را به قرآن استناد می‌کردند که تفصیل آن در گفتار بعدی ارائه خواهد شد.
انتهای پیام