به گزارش خبرنگار ایکنا، مراسم بزرگداشت شهید سید حسن نصرالله و شهدای مقاومت با عنوان «عهد خون؛ سلاح بر زمین نمی‌افتد»، عصر امروز، 14 مهرماه در دانشگاه تهران برگزار شد.
در این مراسم حجت‌الاسلام و المسلمین سید علی خمینی، یادگار امام خمینی(ره)، محمدحسین امید، رئیس دانشگاه و وحید یامین‌پور، فعال رسانه‌ای به سخنرانی پرداختند.
در این مراسم، وحید یامین‌پور، فعال رسانه‌ای، ضمن بزرگداشت یاد و خاطره تمام شهدا علی‌الخصوص شهدای جنگ 12 روزه، به بیانات رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه نصر تهران و پیامی که ایشان به مناسبت شهادت سید حسن نصرالله صادر کردند، اشاره کرد.
وی بیان کرد: رهبر معظم انقلاب در پیامی که به مناسبت شهادت سید دادند و بعد خطبه‌هایی که در نماز جمعه نصر تهران ایراد کردند، فرمودند که این اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی ضربه‌ای به ساحت حزب‌الله نخواهد زد و سرنوشت منطقه را مقاومت رقم خواهد زد؛ این بیانات در شرایطی گفته می‌شد که تقریباً تمام رهبران و فرماندهان تراز اول جبهه مقاومت به شهادت رسیده بودند. فرماندهانی که سال‌ها پیش از تأسیس حزب‌الله در گروه‌های مختلف مشغول مبارزه با رژیم صهیونیستی بودند، کسانی چون فؤاد شکور و شیخ نبیل قاسم که اگر بخواهیم شأن ایشان را بگوییم، باید گفت هر کدام از ایشان اگر در یک سال به شهادت می‌رسیدند، باید برای هرکدام مدت‌ها به سوگ می‌نشستیم، کسانی که نیم قرن تحت تعقیب بوده و فرمان ترور آن‌ها صادر شده بود، تمامی به شهادت رسیدند.
وی با اشاره به حضور خود در لبنان یک هفته پس از شهات سید حسن نصرالله، اظهار کرد: حداقل چهار هزار رزمنده تراز اول حزب‌الله در عملیات رذیلانه تروریستی پیجرها یا به شهادت رسیده یا مجروح شدند و عملاً امکان حضور در جبهه را از دست دادند. در دو روز اول فاز جدید اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی در لبنان، سه هزار نقطه بمباران شده بود.
یامین‌پور بیان کرد: آن زمان که من وارد بیروت شدم و مدتی بعد توانستم از ضاحیه و سایر شهرهای لبنان بازدید به عمل آورم، با چشم خود دیدم که رژیم صهیونیستی آن‌طور که خود نیز ادعا کرده بود، سعی کرد تمام دارایی حزب‌الله را از آن‌ها سلب کند. این دارایی‌ها شامل فرماندهان حزب‌الله، انبارهای مهمات و تونل‌های مخفیانه زیرزمینی می‌شد؛ حتی کار به جایی رسید که در روزهای میانی جنگ ۶۰ روزه، به هیئت صحی و پرستارانی که مجروحان را درمان می‌کردند نیز رحم نکرد.
وی درباره شرایط لبنان و حزب‌الله در آن هنگامه، ادامه داد: شرایط به گونه‌ای بود که رزمندگان حزب‌الله، بدون امکان ارتباط و اتصال با سایر رزمندگان، فرماندهانشان و پشت جبهه مقاومت می‌کردند. من در آن شرایط از یکی از سربازان گردان رضوان پرسیدم، در این شرایط، چگونه و با هماهنگی چه کسی فعالیت می‌کنید؟ گفت، فرمانده من و جانشین او شهید شده‌اند، امکان استفاده از پیجرها و بی‌سیم وجود ندارد و حتی نمی‌توان جهت هماهنگی به خانه کسی رفت (از آن رو که ضاحیه تخلیه شده بود)، پس ما شب‌ها در ساحل قدم می‌زنیم تا یکدیگر را یافته، اطلاعاتی بگیریم.
وی بیان کرد: شرایط حاکم بر حزب‌الله در آن برهه چنین بود: سید حسن نصرالله، دبیرکل که به شهادت رسیده بود، سید هاشم صفی‌الدین، جانشین دبیرکل که از سرنوشت او خبری نبود، جانشین احتمالی او، شیخ نبیل قاووق، به شهادت رسیده بود، تعدادی از فرماندهان اصلی نظامی به شهادت رسیدند، تعداد عمده‌ای از گروهان رسانه‌ای حزب‌الله که برگ برنده آن در جنگ 33 روزه بود، به شهادت رسیده بودند. در واقع می‌توان گفت تمام شواهد حاکی از نابودی قریب‌الوقوع حزب‌الله داشت. قدرت عملیات دشمن که بر لبه تکنولوژی جنگی کشتار جمعی ایستاده بود، به گونه‌ای بود که من با اینکه جنگ و بمباران‌های آن زمان را در خوزستان تجربه کرده و کیفیت آن را می‌دانستم، نمی‌توانستم تشخیص دهم که انفجارها چگونه رخ می‌داد؛ در واقع رژیم صهیونیستی در این جنگ نیازی به حضور در آسمان لبنان و زدن اهداف مورد نظر خود نداشت، بلکه از داخل خاک سرزمین‌های اشغالی این کار را انجام می‌داد. پهبادهای رژیم نیز در طول 24 ساعت بالای سر ما بودند و ارتش لبنان نیز توان مقابله نداشت.
یامین‌پور ادامه داد: در این شرایط ما چگونه باید می‌پذیرفتیم که ساختار حزب‌الله نابود نخواهد شد؟ سخت بود اما دیدیم گروهی در جنوب لبنان روزها در مقابل تانک‌های مرکاوای اسرائیلی مقاومت کردند و اجازه نفوذ بیش از 5 کیلومتر به آن‌ها ندادند، به نحوی که العربیه روزها اعلام می‌کرد، شهر خیام به زودی تصرف خواهد شد اما این اتفاق هرگز رخ نداد در حالی که فاصله خیام تا مرزهای سرزمین‌های اشغال 7 کیلومتر است. در همان زمان الجزیره، مدام فیلم‌هایی از انتقال کشته‌های اسرائیلی به خاک سرزمین‌های اشغالی منتشر می‌کرد. ما در ابتدا نمی‌توانستیم درک کنیم که چه کسانی، با چه دستوری و با چه مهماتی در حال مبارزه هستند؛ در شرایطی که اسرائیل مدعی بود می‌تواند مبدأ هر شلیکی به خاک سرزمین‌های اشغالی را با هوش مصنوعی در چند ثانیه رهگیری کند، 60 روز مقاومت کرده، عملیات‌های غرورآفرینی علیه تیپ گولانی انجام داده و مانع پیشروی آن‌ها در خاک لبنان شدند. آن‌ها حتی توانستند به سرزمین‌های اشغالی شلیک موشک کنند که تعداد این موشک‌ها در زمان درخواست عاجزانه نتانیاهو از آمریکا برای اعلام آتش‌بس به 350، 400 موشک رسید.
وی تکمیل کرد: باید دانست که فاصله زمینی بیروت با مرزهای سرزمین‌های اشغالی، حدود یک ساعت و نیم است و رزمندگان حزب‌الله سینه به سینه این رژیم، در آن 60 روز مقاومت کردند.
وی در رابطه با قدرت ساختار حزب‌الله و استحکام، ادامه داد: علاوه بر این مسائل، حزب‌الله توانست در طول جنگ، آوارگانی که ضاحیه را ترک کرده بودند نیز اسکان داده و ساماندهی کند؛ به گونه‌ای که در سطح شهر بیروت به سختی کسی را می‌دیدی در کنار خیابان یا داخل چادر امدادی ساکن باشد زیرا همه در آپارتمان ساکن بودند.
وی سپس با اشاره به تفاوت‌های آشکار جمهوری اسلامی ایران و لبنان، گفت: با توجه به تفاوت‌های جمعیتی و جغرافیایی و توانمندی‌هایی که جمهوری اسلامی ایران با لبنان دارد، توانایی‌هایی که سپاه و نیروهای مسلح دارند، توان مقابله به مثل موجود در نیروهای مسلح ما و تجربه ملی و تاریخی که ما داریم، رژیم صهیونیستی یک‌صدم آن فشاری که بر لبنان و حزب‌الله وارد کرد را نمی‌تواند بر ما وارد کند.
وی در رابطه با علت این حرکات از جانب رژیم صهیونیستی، ادامه داد: با اینکه اکنون هیچ‌کدام از وعده‌های نتانیاهو در رابطه با غزه مانند آزادسازی گروگان‌ها، از بین بردن حاکمیت حماس بر نوار غزه و خلع سلاح آن تحقق نیافته، اما این رژیم جرأت می‌کند به خاک ایران حمله کند، در حالی که می‌داند در صورت حمله، ایران یقیناً پاسخ خواهد داد. علت این مسئله را می‌توان چنانچه رهبر معظم انقلاب فرمودند وجودی شدن این جنگ برای اسرائیل و بازگشت به عقبه 70 ساله این رژیم پس از 7 اکتبر دانست.
یامین‌پور ادامه داد: مسئله 7 اکتبر و عملیات طوفان الاقصی، سخنرانی مفصلی می‌طلبد تا سؤالاتی که حتی در ذهن یک جوان انقلابی و خوب درباره آن پیش می‌آید، پاسخ داده شود؛ اینکه آیا آن عملیات، ارزش تبعات بعدش را داشت یا خیر؟ سیدحسن نصرالله در آبان 1402، این عملیات را غرورآمیز، متقن و مورد تأیید تمام جبهه مقاومت خواند که این موضوع، خود زمانی جدا می‌طلبد.
انتهای پیام