به گزارش ایکنا، آیین سالگرد و بزرگداشت آیتالله شاهآبادی ظهر یکشنبه 9آذرماه در مسجد امام خمینی(ره) بازار بزرگ تهران برگزار شد. در بخش نخست این نشست حجتالاسلام سیدعباس موسوی مطلق با موضوع درسهای آیتالله شاهآبادی برای امروز؛ وحدت، کارآمدی و پیوند دین و دنیا، به ایراد سخن پرداخت. همچنین حجج اسلام رضی و سعید شاهآبادی نیز به سخنرانی در مقام علمی و معنوی این عالم ربانی پرداختد.
در بخش دوم این نکوداشت، حجت الاسلام سعید شاهآبادی، نوه آیت الله شاهآبادی با اشاره به جایگاه علمی، اجتماعی و عرفانی آن عالم ربانی اظهار کرد: خیلی از افراد ایشان را با جایگاه عرفانیشان میشناسند و به نقل از یکی از دوستان شاید همین مسئله سبب شده تا مقام فقاهتشان مستور شده باشد.
حجت الاسلام سعید شاه آبادی با اشاره به اینکه یکی از شاخصههای بزرگ آیتالله شاه آبادی، مردمداری و توجه به نیاز مردم بود، گفت: ایشان دو سال امام جماعت مسجد جامع بودند و بخشی از شاگردپروری ایشان از همین محفلهای عمومی و در بازار صورت گرفته بود. آنهایی که بازاری بودند و در کسوت روحانیت نرفتند، اما مقام بالایی داشتند و برخی از آنها دارای آثار تألیفی نیز بودند. همچنین شاگردان حوزوی ایشان علما و مراجع بسیاری بودند که به مراتب خوبی رسیدند.
وی با بیان اینکه آیتالله شاهآبادی به نیازهای مردم توجه داشت، گفت: این نگاه که یک عارف کاری به دنیای مردم نداشته باشد، نگاه دشمن اسلام است. دشمن میخواهد دوگانه آخرت و دنیا را در برابر هم قرار دهد و بگوید اگر اهل دنیا هستید از آخرت دست بردارید و اگر آخرتی هستید از دنیا دست بکشید. اسلام چنین نیست؛ اسلام نیامده است که صرفاً انسان را از دنیا و امور دنیا باز بدارد. اینکه دشمن بگوید اگر اهل قیامت باشید باید از دنیا دست بکشید یا اگر دنبال دنیا هستید از آخرت دست بردارید، تلقی غلطی است که بیان شده و مادیات را در تعارض با معنویت قرار داده است.
وی در تببین بیان خود با اشاره به اینکه اصل فطرت بسیاری از اصول اعتقادی اسلام را اثبات میکند، گفت: در نهاد انسان علاقه و تمایل به لذت وجود دارد و اینطور نیست که خداوند در فطرت انسان چیزی قرار دهد که دستنیافتنی باشد. بهترین لذت، دستیافتنی است و در حد اعلی قابل وصول است. اما اگر سراغ دنیا برویم، لذتهای دنیا از چند حالت خارج نیستند: یا قبلش باید سختی و مشکل را تحمل کنیم تا به لذت برسیم؛ یا بعدش سختی و مشکلات وجود دارد؛ یا همراه با آن سختی دارد؛ خلاصه هر لذتی که در دنیا باشد از این حالت خارج نیست. نمیشود خدای متعال در فطرت انسان لذت خالص قرار داده باشد اما در دنیا برای آن اینهمه سختی باشد. پس باید جهانی دیگر باشد تا انسان به آن لذت برسد. با همین مسئله لذت میتوانیم وجود دنیای دیگر و معاد را اثبات کنیم.
حجتالاسلام شاهآبادی با اشاره به فعالیتهای اجتماعی آیتالله شاهآبادی گفت: ایشان به دنیا توجه داشت و اولین قرضالحسنه به پیشنهاد ایشان شکل گرفته و قبل از آن چنین مجموعهای وجود نداشته است. ایشان راههای جمعآوری امکانات مالی برای قرضالحسنه و قرض غیرربوی را بنیان گذاشتند و اتفاقات خوبی بعد از آن رقم خورد؛ افراد شرکت میکردند، عضو میشدند، سهام داشتند و از طریق این تشکیلات نیازهای اجتماعی مردم مرتفع میشد. اهتمام جدی به حل مشکلات دنیایی مردم داشتند. این ویژگی در فرزندان خاص مرحوم آیتالله نیز مشهود بود.
وی در ادامه یکی دیگر از وجوه شخصیت این عالم ربانی را، وجه مبارزاتی و انقلابی ایشان دانست و گفت: در سال 63 که به دست امام خمینی(ره) معمم شدم در مجلسی بودیم که بسیاری از علما و مسئولین کشور حضور داشتند. در آن جلسه از امام پرسیدند، کلاس درس آیتالله شاهآبادی چگونه بود و غیر از شما چه کسانی حضور داشتند. در آن جلسه خاطراتی مطرح شد که جملگی بیانگر روحیه مبارزاتی ایشان بود و این به زمانی باز میگشت که جریان 1314 و کشف حجاب اتفاق نیفتاده بود، ایشان در سال 1306 به همراه جمعی، در روایتی 90 نفر و در روایتی دیگر 70 نفر از علمای تهران همقسم میشوند که در حرم عبدالعظیم حسنی در اعتراض به رضاخان متحصن شوند و در نهایت، 3 نفر ایشان را همراهی میکنند و آن سه نفر هر یک مدتی تحصن داشتند؛ در حالی که آیتالله شاه آبادی 11 ماه تحصن کرد و هر شب هم سخنرانی و با علمای بلاد دیگر مکاتبه داشت.
وی در توصیف ویژگی دیگری از آیتالله شاه آبادی گفت: امام خمینی(ره) قبل از شاگردی آقای شاهآبادی کتابهای بسیاری در عرفان دارند که قبل از ۲۵ سالگی نوشته بودند و این نشان از آن داشت که امام خمینی(ره) چه مراتبی از عرفان داشتند اما امام صرفا دنبال مباحث عرفانی نبود، بلکه گمشدهای داشتند. امام(ره) بیان میکردند در مدرسه فیضیه صبر کردند تا ایشان را ببینند. سؤالی کردند و پاسخ آیتالله شاه آبادی را شنیدند و متوجه شدند که ایشان در این مسیر بسیار کار کردهاند. سرانجام امام(ره) تا زمان قبولی استاد اصرار کرد ایشان کلاسی در باب عرفان داشته باشند. درس آیتالله شاه آبادی از اذان صبح آغاز میشد و 9 درس میگفت و بسیار پر کار بودند.
وی افزود: با اینکه سن من اقتضا نمیکرد ــ من متولد ۱۳۳۷ هستم و ۲۸ سال بعد از وفات ایشان ــ در دهه ۷۰ به طور جدی به دنبال آثارشان رفتم. دستخطها، مصاحبهها و گفتگو با شاگردان بازار و مکبریهای گذشته را پیدا کردم. از مکبریها خاطرات فراوانی از تواضع ایشان وجود دارد. ایشان حتی کتاب ریاضی را میدیدند و اصلاح میکردند.
وی خاطرنشان کرد: این شخصیت عارف بزرگ، چهل سال قبل از انقلاب تمام جریانات انقلاب را پیشگویی کرده بود. غیر از خاطرهای که عموی بزرگوارم در دهه ۴۰ در نجف نقل کرده، من خاطره دیگری دارم که جایی نگفته بودم و اخیراً در خبرگزاری فارس مطرح شد. در سال ۶۳ جلسهای بود که به دست مبارک امام(ره) برگزار شد و جلسه گذشت. چند سال بعد، در سال ۹۴، در محضر مقام معظم رهبری بودم. ایشان فرمودند امام به من گفتند: «استادم شاهآبادی بود. امام در سال پیروزی انقلاب گفت: از بین برد همه ظالمان عالم.» این پیشگویی را امام دو بار نقل کردند: یکبار سال ۴۴ و یکبار ۶۳. و اینها مواردی است که حلقههای اطمینان دارد. از آینده جنگ، پیروزی، شهادت بستگان و خودشان همه را پیشگویی کرده بودند.
وی تأکید کرد: آیتالله شاهآبادی سی سال قبل از انقلاب کتابی نوشتند که تمامی مبانی اسلامی را در ابعاد اعتقادی، کلامی، عرفانی، سیاسی و اقتصادی تبیین کرده است. نگاه ایشان در اقتصاد نیز روشن است: اینکه صنایع را دشمن اداره کند و انسان بگوید خدا آنها را «خر و حمال» ما قرار داده، اشتباه است. باید استغفار کنیم و با عدم مراوده، کفار را خشمگین کنیم؛ یعنی اقتصاد مقاومتی با استقلال اقتصادی.
وی در پایان گفت: نگاه یک عارف این است؛ نه آنکه عرفان را در انزوا و بیاعتنایی به دنیا ببیند. فرد ثروتمند ممکن است به دنیا بیاعتنا باشد و زاهد باشد؛ اما نیازمند اگر دلبسته باشد، بهرهای ندارد. شناخت عرفان با این معنا از ضروریات است.
انتهای پیام