وی با اشاره به برگزاری روضه‌های خانگی متعدد در گذشته، بیان کرد: همه ما در کودکی برگزاری روضه‌های خانگی را دیده‌ایم. من در محله مولوی تهران بزرگ شدم. آن قسمت شهر در ایام محرم یکپارچه عزاداری و روضه است و ما نیز در مجالس روضه شرکت می‌کردیم.
رحمتی با بیان اینکه مجالس عزاداری و روضه‌های خانگی در ایام کودکی پر از خاطره است، اظهار کرد: مجالس عزا به ویژه مراسم تعزیه‌خوانی برای همه بچه‌ها لذت خاصی داشت. من نیز تعزیه را بسیار دوست داشتم. البته برخی مواقع با دوستانم در آن مجالس فعالیت‌ها و بازی‌هایی داشتیم که وقتی به یادش می‌افتم، دوره خوش کودکی برایم زنده می‌شود. از روضه‌های آن دوران خاطره‌هایی در ذهن دارم که امروزه دیگر اتفاق نمی‌افتد؛ برای مثال برای پذیرایی علاوه بر چای، سیگار هم برای مردم می‌آوردند.
رحمتی تأکید کرد: عشق به امام حسین(ع) تنها نباید به کلام خلاصه شود؛ برای مثال عنوان‌هایی چون خادم‌الحسین را بسیار می‌شنویم، اما آیا در سیره هم پیرو رفتار حسین(ع) هستیم؟ جواب این سؤال را باید در خودمان جستجو کنیم، زیرا مکتب امام حسین(ع) انسان‌ساز است.
انتهای پیام